Doktor Semmelweis

Dramat osadzony w realiach połowy XIX wieku opowiada o słynnym węgierskim lekarzu położniku, twórcy teorii antyseptyki. Ignaz Philippe Semmelweis (1818-1865) poświęcił własne życie, by udowodnić słuszność swojej tezy o przyczynach gorączki połogowej. Zajmujący dramat kostiumowy, przedstawiający tragedię lekarza, pracującego w wiedeńskim szpitalu i walczącego z wielkim zaangażowaniem o życie swoich pacjentek. Ciekawie pokazano tło obyczajowe tamtych czasów. Na uwagę zasługuje obsada aktorska, wśród której znalazły się znakomite polskie nazwiska. Jest rok 1848. W wiedeńskim szpitalu położniczym zastraszająco wzrasta liczba zgonów w wyniku gorączki połogowej. Doktor Semmelweis z Akademii Medycznej pracuje naukowo. Jest też jednym z lekarzy podległego Akademii szpitala i żywo interesuje się losem kobiet, próbuje za wszelką cenę ratować ludzkie życie. Prowadzi badania, by odkryć przyczyny tak wielkiej śmiertelności. Semmelweis pracuje w zespole doktora Bartcha, gdzie mimo fatalnej sytuacji liczba zgonów jest i tak mniejsza niż na oddziale profesora Kleinego, który jest nadwornym lekarzem samego cesarza. Na tym tle dochodzi do ostrego konfliktu. Profesor nie znosi żadnych uwag ze strony innych medyków, uważa, że sam jest najlepszym specjalistą. Tymczasem Semmelweis próbuje podawać w wątpliwość wiedzę profesora na temat gorączki połogowej, prowadząc własne badania i wprowadzając nowe zasady w szpitalu. Po jego stronie jest dyrektor lecznicy, profesor Skoda (Henryk Bista), ale niewiele ma do powiedzenia, gdy za profesorem wstawia się sam minister (Henryk Talar). Na jakiś czas młody lekarz zostaje zawieszony w pracy za sprawą pięknej profesorowej (Maria Pakulnis), która romansuje z ministrem. Załamanego, zrezygnowanego Semmelweisa pociesza piękna praczka, która pomaga mu prowadzić dom. Lekarz żeni się z Katią, choć zdaje sobie sprawę, że w oczach kolegów medykow to prawdziwy mezalians. Troskliwa i mądra życiowo żona staje się jego podporą, daje mu siły do walki. Kiedy Katia zachodzi w ciążę ich szczęście sięga zenitu. Lekarz odbiera poród w domu. Rodzi się piękny chłopak. Matka umiera wskutek gorączki połogowej, okrutny los nie oszczędza też dziecka. Semmelweis, który był akurat wezwany przed komisję, nie mógł im pomóc. Miał przedstawić wyniki swoich badań. Został wykpiony przez cały świat lekarski. Otrzymał zakaz wykonywania zawodu. Przeżycia z powodu niepowodzeń w pracy zawodowej, śmierć żony i dziecka doprowadziły go do obłędu. Skończył w szpitalu dla umysłowo chorych.