Pędzel i batuta

Andrzej Kreutz-Majewski, jeden z najwybitniejszych współczesnych scenografów, od 30 lat jest związany przede wszystkim z warszawskim Teatrem Wielkim. Studia ukończył w 1959 r. w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w latach 1962-63 przebywał w Rzymie na stypendium rządu włoskiego. Chociaż uprawiał malarstwo sztalugowe, portret, pejzaż, kompozycję i rysunek, to jednak scenografia, w której debiutował rok po dyplomie, jest jego główną pasją. Jest profesorem krakowskiej ASP, gdzie wykłada na Wydziale Scenografii. Uznawany jest za twórcę polskiej szkoły scenograficznej, ma w swoim dorobku scenografie do dzieł starych mistrzów i współczesnych modernistów. Wśród jego prac można znaleźć "Medeę" Luigiego Cherubiniego, "Pasję Łukaszową" Krzysztofa Pendereckiego - do której nie tylko zrobił scenografię, ale dzieło to również wyreżyserował, "Wolnego strzelca" Karola Marii Webera, "Halkę" i "Straszny dwór" Moniuszki, "Króla Rogera" Karola Szymanowskiego (tę operę wystawiał sławny Teatro Colon w Buenos Aires) oraz dzieła Mozarta, Straussa i wielu innych kompozytorów. Za swoje prace został uhonorowany licznymi nagrodami za granicą i w kraju. Na scenach teatrów Krakowa i Warszawy współpracował m.in. z Lidią Zamkow i Kazimierzem Dejmkiem, projektował scenografie do "Ptaków" Arystofanesa, "Sułkowskiego" Stefana Żeromskiego i "Operetki" Witolda Gombrowicza. Dokument Tomasza Wiszniewskiego pokazuje przygotowania do premiery "Salome" Ryszarda Straussa, przedstawienia, do którego scenografię zaprojektował Andrzej Kreutz-Majewski. Wydarzenie to stało się pretekstem do pokazania innych dokonań artysty: scenografii do "Normy", "Nabucco", "Święta wiosny", "Czerwonego płaszcza", "Czterech temperamentów", "Pasji" i "Diabłów z Louden". W filmie podkreślono silne związki dzieła plastycznego i muzyki, a także wpływ, jaki obie dziedziny sztuki wzajemnie na siebie wywierają.