Krótki karnawał. Rzecz o teatrze okresu odwilży

Film ukazuje jeden z najbardziej burzliwych okresów w powojennych dziejach teatru polskiego - okres odwilży w latach 1954-1959. Stopniowe zmiany polityki kulturalnej po śmierci Stalina, odstąpienie od zasad socrealizmu w sztuce wywołały ogromny ferment w życiu teatralnym. Do teatrów wszedł nowy repertuar, przede wszystkim zachodni, a także polski - w okresie stalinowskim niegrany (m.in. "Dziady" Mickiewicza, Witkacy). Zaowocowało to przemianami w estetyce teatralnej - aktorstwie, scenografii. Program przedstawia najważniejsze teatry tamtego czasu i ich osiągniecia (m.in. Teatr Nowy w Łodzi, Teatr Dramatyczny i Współczesny w Warszawie, Teatr Ludowy w Nowej Hucie). Prezentuje również dokonania teatrów pozainstytucjonalnych, które wówczas się narodziły: Studenckiego Teatru Satyryków, Bim-Bomu (o ich działalności mówią twórcy: Jerzy Markuszewski, Jacek Fedorowicz), a także Teatru na Tarczyńskiej Mirona Białoszewskiego. Atmosferę czasu i charakterystkę przemian w teatrze omawiają krytycy i świadkowie epoki: Andrzej Drawicz, Tadeusz Drewnowski, Jerzy Koenig.