Ratatuj

Szczur Remy, dzięki wyostrzonym zmysłom węchu i smaku, ocala stado gryzoni przed spożyciem trutki. Zostaje kontrolerem szczurzych posiłków i odkrywa w sobie zamiłowania kulinarne. W mieszkaniu staruszki, usytuowanym
nad piwnicą, w której kłębi się stado, ogląda telewizyjny program kulinarny i studiuje książkę kucharską właściciela najlepszej restauracji w Paryżu, Auguste’a Gusteau, „Gotować każdy może”. Poruszony wiadomością
o jego śmierci, spowodowanej podupadnięciem lokalu w następstwie miażdżącej recenzji krytyka Antona Ego, nieopatrznie budzi śpiącą przed telewizorem staruszkę, która rozpoczyna polowanie na szczury. Podczas ucieczki Remy traci z oczu rodzinę i resztę stada. Okazuje się, że jest w Paryżu, u progu restauracji zmarłego Gusteau.
W jej kuchni pomaga młodemu zmywaczowi Linguiniemu, który wskutek incydentu musi udawać kucharza, a nie umie gotować. Ukryty pod czepkiem kucharskim chłopaka, steruje jego ruchami, pociągając za kosmyki włosów. Mózg szczura i ręce człowieka zaspakajają żądania szefa kuchni oraz apetyty gości. Anton Ego pisze pochwalną recenzję. Restauracja odzyskuje prestiż.

Produkcja „Walt Disney Pictures” i „Pixar Animation Studios” nagrodzona w 2008 r. Oscarem za najlepszy pełnometrażowy film animowany. Wyreżyserował ją Brad Bird („Iniemamocni”) do społu z debiutującym w pełnym metrażu animatorem Janem Pinkavą.
To Pinkava wpadł na pomysł filmu „Ratatuj” (danie firmowe restauracji Auguste’a Gusteau, przyrządzone pod okiem Remy’ego, z czasem także nowa nazwa jej samej), ukazującego paradoksy losu. Szczur urzeczywistnia życiową pasję w środowisku najmniej przychylnym dla gryzoni: wśród ludzi. I to w jadłodajni, gdzie ze względów sanitarnych żaden gryzoń nie ma wstępu. Ciekawa koncepcja, wzbogacona psychologicznym motywem wewnętrznego rozdarcia Remy’ego między pasją a rodziną, czy wątkiem jego przyjaźni z Linguinim, została znakomicie rozrysowana w efektownej animacji komputerowej. Miejscami grzęźnie jednak pod ciężarem humoru już nie tak uroczego jak w „Iniemamocnych”, łatwiej przyswajalnego przez młodzież i dorosłych, niż dzieci, do których zasadniczo „Ratatuj” jest adresowany.