Irena do domu

Irena Majewska jest żoną majstra z warszawskiej fabryki. Mąż Zygmunt jest przeciwnikiem zawodowej pracy kobiet. Przypadkowo Irena dowiaduje się o kursach dla kierowców. W tajemnicy przed mężem zaczyna na nie uczęszczać. Codziennie oddaje syna do przedszkola, a obiad dla Zygmunta przynosi ze stołówki. Majewski, całymi dniami zajęty instalowaniem nowej maszyny w fabryce, nie dostrzega poczynań żony. Miecio, kierownik kursu kierowców, pragnie poślubić robotnicę Kwiatkowską pracującą w brygadzie Zygmunta. Z ogromnym wysiłkiem kompletuje dokumenty niezbędne do zawarcia ślubu. Błędnie poinformowany, zbiera zupełnie niepotrzebne zaświadczenia. Majewska kończy kurs z pierwszą lokatą i ma podjąć pracę. Niespodziewanie dowiaduje się, że Zygmunt zmontował już maszynę i następnego dnia chce wyjechać z rodziną na urlop. Przerażona, nie wie, jak powiedzieć mężowi o swojej nowej posadzie. Miecio zleca jej jazdę po Warszawie i w roztargnieniu zostawia na dachu samochodu Ireny teczkę ze ślubnymi dokumentami. Tymczasem w urzędzie stanu cywilnego czeka niecierpliwa narzeczona. Wraz z Zygmuntem, który od sąsiadów dowiedział się o kursach żony, ruszają w pogoń za Majewską. Jej brawurowa jazda budzi podziw Zygmunta. Pełny uznania, wyraża zgodę na zawodową pracę Ireny. Oboje są świadkami na ślubie Miecia.
Sztandarowa komedia okresu socrealizmu, lansująca pogląd, że praca zawodowa kobiety jest warunkiem jej społecznego równouprawnienia.