Matka

Młodego, 9-letniego Artura i jego matkę łączy bliska więź, pozwalająca im stawić czoła codzienności, w której nie ma nadziei i w której nieobecny jest ojciec. Po jednej z nieoczekiwanych wizyt, ojciec zabiera Artura do domu dziecka, nie informując o tym matki. Artur stara się przezwyciężyć lęk oraz surową rzeczywistość domu dziecka, mając nadzieję, że matka wkrótce po niego przyjedzie i zabierze go do domu. Jedynym promykiem nadziei jest postać Anny, której własna przeszłość - dzięki spotkaniu z Arturem - staje przed oczami. Czy Artur jest dzieckiem, dzięki któremu sama będzie mogła dokonać zmiany swojego życia? W tym czasie Maria (matka), która została sama w swoim świecie pełnym demonów alkoholowego uzależnienia, stara się poradzić sobie ze stratą Artura i rozpoczyna desperackie próby odnalezienia syna. Gdy znika w próżni beznadziei, w wymownej scenie na placu zabaw ukazana zostaje jej ostateczna desperacja. Dla własnego bezpieczeństwa zostaje umieszczona w schronisku dla kobiet. To rozwiązanie pozwala jej zrozumieć, że, walcząc ze swoimi demonami, pewnego dnia będzie mogła odzyskać Artura, pod warunkiem jednak, że upora się ze swoim destrukcyjnym, powodującym cierpienie innych zachowaniem. Ponowne spotkanie Marii i Artura okazuje się sprawdzianem z człowieczeństwa oraz nadziei, który wystawia na próbę relację między matką i synem (oraz pozostającą w tle Anną), szczególnie w momencie, gdy powrót i ponowne zjednoczenie zostają niespodziewanie przerwane. To hipnotyzujący, trzymający w napięciu ludzki dramat, ukazany na postindustrialnym tle południowej Polski.