Tańcząc w ciemnościach

Małe miasto w stanie Waszyngton, rok 1964. Selma, młoda, niepozorna imigrantka z Czechosłowacji, pracuje
w miejscowej fabryce, a wieczorami uczestniczy w próbach teatru amatorskiego, który przygotowuje premierę musicalu "Dźwięki muzyki". Selma uwielbia musicale, w ciężkich chwilach ucieka w ich świat sama śpiewając
i tańcząc. Uwielbia filmy muzyczne, pasjami ogląda je w towarzystwie starszej przyjaciółki z pracy, Cathy. Jednak Selma ma swoją, dosłownie i w przenośni, mroczną tajemnicę, którą na razie wyjawia tylko Cathy: traci wzrok i to samo czeka jej ukochanego 12-letniego syna, gdyż rodzina Selmy jest genetycznie obciążona ślepotą od pokoleń. Selma rezygnuje z szansy uratowania swojego wzroku, każdy zarobiony cent odkłada na operację dziecka. Zaprzyjaźniony policjant Bill Houston wtajemnicza Selmę w swoje problemy finansowe. Ona odwzajemnia mu się wyjawieniem swego sekretu. Informuje Billa o uzbieranych już dwóch tysiącach dolarów. Przez myśl jej nie przechodzi, że stróż prawa będzie do tego stopnia zdesperowany, iż skradnie te pieniądze. Selma odkrywa sprawcę i wzburzona morduje go. Zostaje aresztowana i skazana na śmierć przez powieszenie, ale nawet wędrując ze strażniczkami więziennym korytarzem, już nic nie widząc, uruchamia swoją muzyczną wyobraźnię.

Bob Fosse udowodnił najpierw "Kabaretem", że można zrobić wybitny musical o nazizmie, następnie zaś "Całym tym zgiełkiem", że umieranie też może być tematem doskonałego filmu muzycznego. Idąc tą drogą, sławny reżyser duński Lars von Trier dowiódł rewelacyjnym musicalem "Tańcząc w ciemnościach", że dla tego gatunku granicy nie wyznacza nawet cela śmierci z szubienicą. Odwaga reżysera została nagrodzona Złotą Palmą dla filmu na MFF w Cannes
w 2000 r. Odtwórczyni roli Selmy, fenomenalnie debiutująca na ekranie sławna islandzka piosenkarka Bjoerk - zarazem kompozytorka piosenek do filmu i oczywiście ich wykonawczyni - otrzymała na tym samym festiwalu nagrodę
dla najlepszej aktorki. Jedną z piosenek, "I 've Seen It All", nominowano do Oscara.
"Tańcząc w ciemnościach" - film niezwykle interesująco zrealizowany (jest tu scena nakręcona stoma kamerami!) - zamyka w twórczości Larsa von Triera trylogię "Złote Serce", której wcześniejsze części to "Idioci" i "Przełamując fale".