Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy

Warszawa, lata dwudzieste. Rewiowy teatrzyk „Czerwony młyn” jest zagrożony bankructwem. Zrozpaczonego właściciela Kulkę-Lalewicza odwiedza inżynier Fred Kampinos i proponuje finansową pomoc. Wkrótce zaczyna prace remontowe, które głównie koncentrują się w piwnicach teatru. Naprzeciwko teatralnego budynku znajduje się Bank Dyskontowy. Fred organizuje włamanie, a remont to kamuflaż dla przeprowadzenia podkopu. Kampinos chce przygotować nową premierę. Lalewicz oznajmia mu, że liberetto nowej rewii osnute zostało wokół perypetii kasiarza Szpicbródki. Nikt jednak nie wie, że Szpicbródka to właśnie Fred. Kampinos zakochuje się w tancerce Anicie i dopomaga jej w karierze. Życie w teatrze podoba mu się coraz bardziej. Tymczasem w piwnicach przestępcy Pytak i Mikuś wciąż pracują nad podkopem. Tajemniczy Maks, który z ukrycia finansuje napad, żąda od Freda, aby jak najprędzej dokonał włamania. Dzień przestępstwa ma być równocześnie dniem premiery. Przypadkowym świadkiem ich rozmowy jest Borys, dawny kochanek Anity. Donosi tajniakowi Mańkowskiemu, że w gmachu teatru znajduje się Szpicbródka. Wspólnicy Freda zostają natychmiast aresztowani. Fred w tym czasie znajduje się na widowni i podziwia nową rewię. Gorąco oklaskuje Anitę. Wymyka się Mańkowskiemu. Wśród teatralnego zamętu tajniak gubi trop. Anita i Kampinos-Szpicbródka wsiadają do wiedeńskiego pociągu. Fred oznajmia ukochanej, że jadą założyć nowy teatr.
Komedia muzyczna w stylu retro, nawiązująca do tradycji warszawskich teatrzyków rewiowych z lat dwudziestych i trzydziestych. Piosenki wzorowane na przebojach z tamtego okresu.