Macica

Macica – film na podstawie opowiadania Etgara Kereta o tym samym tytule. Z pozoru nie mająca sensu historia o narządzie wewnętrznym jest pełna zaskakujących pomysłów, nagłych zwrotów akcji, bogata w dynamicznie zmieniające się obrazy. Jest opisem przeżyć chłopca, który patrzy na swoje życie z perspektywy dorosłego już mężczyzny i dopiero zaczyna rozumieć związki między historią jego ojca, matki i to w jaki sposób zdeterminowały one jego własne życie. Wydało mi się, że nie trzeba używać przesadnie wyrafinowanych słów, aby przekazać za pomocą liter skomplikowaną, surrealistyczną wizję wyimaginowanego świata. Z przygnębiającej i aroganckiej prozy bije ukryty optymizm. Główną siłą opowiadań Etgara Kereta jest ironia, dystans, dwuznaczność i czarny humor. Ma to swoje odbicie w koncepcji plastycznej w mojej animacji. Wydało mi się, że lapidarność prozy, bogactwo obrazów i nie linearność narracji najlepiej uwidoczni się w filmie animowanym za pomocą prostych technik animacyjnych. Ręcznie rysowane, trochę przybrudzone kadry dają możliwość poczucia plastyczności, realności form stwarzanych. Widać na nich ślady rąk twórcy i dzięki temu można poznawać go z tej jakże intymnej strony - niedociągnięć, nieporządku, nieopanowania.