Godzina za godziną

Trzydziestoparoletni Tadeusz jest kierowcą w bazie transportowej w Krakowie. Rzucił studia na politechnice, aby szybciej się usamodzielnić, a jednocześnie móc pisać. Drukuje opowiadania w prasie literackiej. Na co dzień dużo jeździ po całej Polsce. Żona robi mu awantury, że zaniedbuje rodzinę. Tadeusz idzie z pretensjami do kierownika bazy. Uważa, iż ten niesprawiedliwie rozdziela zadania służbowe, faworyzując jednego ze starszych pracowników, Sawickiego. Podczas kolejnego kursu ciężarówką spotyka dawną sympatię. Kobieta wypomina mu, że opisał ich nieudany związek, wybielając swoją osobę. Odwiedza też kolegów ze studiów, którzy projektują osiedle mieszkaniowe. Zgodnie z planem na trasie dołącza do niego Sawicki. Dochodzi do sprzeczki. Tadeusz nazywa go bankrutem życiowym, ponieważ zdegradowano go w hierarchii służbowej. Sawicki uważa się za ofiarę pewnego etapu przemian społecznych. Po drodze kończą się pieniądze na benzynę. Tadeusz decyduje się na „lewy” kurs. Zatrzymany przez policję dowodzi szlachetności intencji. Nad ranem razem z Sawickim, zmęczeni, docierają do bazy.
W pejzaż Polski lat siedemdziesiątych zostały wpisane konflikty międzyludzkie wynikające z różnych postaw wobec przemian społeczno-politycznych zachodzących w kraju.