Głuchy telefon

Warszawa, koniec lat osiemdziesiątych. Za kierownicą taksówki siedzi trzydziestoparoletni Tomasz. Zawód wyuczony – socjolog, rozpoczęty przewód doktorski. Internowany w stanie wojennym i na skutek fałszywych oskarżeń przyjaciela pozbawiony dostępu do liczących się stanowisk. Na życie zarabia wożąc ludzi mercedesem, kupionym na „saksach”. Rzeczywistość kpi sobie z jego aspiracji i wysiłków, burzy dotychczasowe układy społeczne. Żona Kasia zarzuca mu zobojętnienie; nie tylko w małżeństwie. Tomasz w swojej taksówce izoluje się od świata, a wolny czas spędza na słuchaniu Mozarta. W domu małżonków pojawia się przyjaciółka z okresu studiów, Agata. Ostatnie dziesięć lat spędziła w USA. Wbrew pozorom ona również nie czuje się szczęśliwa. Może dlatego interesuje się Tomaszem, wciąga go w romans, snuje plany wspólnego wyjazdu. Spełnienie nie daje obojgu zadowolenia. Kryzys małżeństwa grozi rozpadem. Katarzyna wyprasza z domu Agatę. Tomasz zastaje zamknięte drzwi. Zaskoczony i wyrwany z obojętności, usiłuje określić swoje uczucia i miejsce w tym małym dramacie. Uświadamia sobie, że oboje z Katarzyną kochają się i miłość jest fundamentem ich dalszego życia.
Studium psychologiczne, w którym każda z trzech postaci przeżywa rozczarowanie i zagubienie.