Farba

Farba, młoda dziewczyna nie uczy się ani nie pracuje. Jest w trzecim miesiącu ciąży. Towarzyszy jej młodszy, przypadkowo spotkany chłopiec - Cyp. Przyjeżdżają do Wrocławia w poszukiwaniu niewidzianej od dzieciństwa babci dziewczyny. Niestety, babciny dom został rozebrany. Młodz znaleźli sposób na zarabianie pieniędzy: Farba umawia się z ginekologami na nielegalny zabieg, a później szantażuje ich taśmą z zarejestrowanymi rozmowami o aborcji. W czasie ucieczki z hotelu bez uregulowania rachunku pomagają uwolnić się od stręczycieli młodej Cygance, Szacharze, zmuszanej do nierządu. Cyganka, zafascynowana nowymi znajomymi, nie opuszcza ich na krok. Pomiędzy Szacharą a Cypem rodzi się uczucie, ale nie potrafią porozumieć się, nie znają swoich języków. Zazdrosna Farba porzuca ich i nasyła na nich mafiosów z hotelu. Odnajduje babcię, która chora na raka leży w szpitalu i nie chce nawiązać kontaktu z wnuczką, a niedługo potem umiera. Po raz pierwszy Farba uświadamia sobie, jak bardzo boi się samotności. Biegnie na dworzec, aby ostrzec Cypa i Cygankę. Cyp pojawia się sam, bo Szachara poznała Cyganów z bazaru i została między swymi. Ludzie z mafii uniemożliwiają Farbie kontakt z Cypem, który jedzie innym pociągiem.
Film kreśli portrety psychologiczne młodych, zbuntowanych ludzi sprawiających wrażenie pewnych siebie i niezależnych - w rzeczywistości zagubionych i samotnych. Tłem jest nienaturalnie barwny świat, który kryje pustkę. Bohaterowie po omacku poszukują przyjaźni i miłości. Dziewczyna na progu dorosłego życia musi podjąć ważną decyzję i nikt nie może jej w tym pomóc. Brawurową kreację stworzyła Agnieszka Krukówna.