Dyrygent

Marta, młoda i utalentowana skrzypaczka, przebywająca na stypendium w USA, spotyka wybitnego dyrygenta polskiego pochodzenia Johna Lasockiego. Dyrygent poznawszy bliżej dziewczynę opowiada jej o swojej wielkiej, młodzieńczej miłości do kobiety z niewielkiego polskiego miasta. Tą kobietą była jej matka. Marta wraca do Polski. Mieszka w tym samym mieście, z którego pochodzi Lasocki. Jej mąż Adam jest dyrygentem miejscowej orkiestry, człowiekiem ambitnym i despotycznym. Nie może zrozumieć zmian, jakie zaszły w psychice żony od czasu wyjazdu na stypendium. Pod wpływem spotkania z Martą w świadomości starego dyrygenta odżyły wspomnienia młodości. Lasocki zrywa kontrakt na koncert z okazji własnego jubileuszu i decyduje się wrócić do rodzinnego miasta. Tu przy pomocy miejscowej orkiestry pragnie wykonać Symfonię Beethovena. Lokalne władze zamierzają nadać temu wydarzeniu światowy rozgłos. Lasocki przystępuje do pracy. W odróżnieniu od Adama jest spokojny, łagodny i wyrozumiały. Stopniowo odkrywa przed zespołem tajemniczy i piękny świat muzyki, istotę sztuki. Zespół otacza go szacunkiem i uwielbieniem, z każdą próbą gra lepiej i pełniej pojmuje sens dzieła Beethovena. W Adamie narasta zazdrość o zespół, z którym nie potrafił znaleźć wspólnego języka i o żonę, zafascynowaną starym mistrzem. Władze miasta postanawiają sprowadzić z Warszawy kilku wybitnych muzyków, którzy mają zagwarantować odpowiedni poziom koncertu. Adam godzi się na tę propozycję. Orkiestra jest oburzona. Lasocki dostrzega zmiany i rezygnuje z próby.Spacerując po ulicach miasta zauważa olbrzymią kolejkę po bilety na jego koncert. Nie rozpoznany staje na końcu. Tu, po kilku godzinach oczekiwania, odnajdują go Marta i Adam. Mistrz siedzi na chodniku. Nie żyje. Ojciec namawia Martę, by opuściła męża, póki jeszcze nie zmarnował jej życia. Lecz ona decyduje się zostać z Adamem, który przeżył głęboki wstrząs psychiczny uświadamiając sobie własną małość i wewnętrzną pustkę. Pozostanie z mężem, aby mu pomóc przezwyciężyć kryzys.