Droga w świetle księżyca (TV)

Akcja filmu została osadzona w Polsce w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Henryk walczył w powstaniu listopadowym i utracił część majątku. Będąc wdowcem ożenił się powtórnie z piękną guwernantką. Do domu powrócił - po studiach w Niemczech - syn Henryka z pierwszego małżeństwa, Julian. Między pasierbem a macochą zrodziła się gwałtowna miłość. Wyjeżdżając Henryk postanowił wystawić na próbę wierność żony. Wróciwszy wcześniej dostrzegł cień wymykającego się z domu człowieka. Strzelił, sądząc, że to syn, a następnie w sypialni - do żony. Później dostrzegł żywego syna i zrozumiał tragiczną pomyłkę. Zabitym okazał się złodziej, który chciał się wymknąć do ogrodu. Odbył się pogrzeb Katarzyny, za sprawcę morderstwa uznano złodzieja. Przez pewien czas ojciec i syn żyli w opuszczonym domu, uginając się pod brzemieniem odpowiedzialności za śmierć Katarzyny. W końcu syn postanowił wyznać ojcu prawdę o ich miłości, biorąc na siebie winę za śmierć ukochanej. Ojciec w szale wściekłości udusił go podczas bójki i wybiegł z domu. Dwaj uzbrojeni strażnicy, poszukując szaleńca, usłyszeli niepokojący szelest w pobliżu cmentarza. Jeden z nich, przestraszony, strzelił na oślep, zabijając Henryka, który upadł na grób swej żony.
Psychologiczny horror w dziewiętnastowiecznym romantycznym stylu.