Markiz de Sade

Francja, rok 1794. Rewolucja Francuska wkroczyła w krwawą fazę terroru. 50-letni markiz de Sade - libertyn, ateista, autor skandalizujących książek i sztuk teatralnych - zostaje przewieziony z więzienia Saint-Lazare do półzamkniętego zakładu Picpus mieszczącego się w murach dawnego żeńskiego zakonu. Po przejściach w Saint-Lazare i Bastylii, pobyt w Picpusie wydaje się markizowi i innym przetrzymywanym tu arystokratom rajem. Jest tu wytworne towarzystwo, są wytworne kobiety, a strażnicy i dyrektor zakładu, Coignard przymykają oczy na toczące się na korytarzach i w ogrodach schadzki czy małżeńskie zdrady.

Uwagę markiza de Sade'a zwraca od samego początku młoda dziewczyna Emilie de Lancris, która przebywa tu razem z ojcem, wicehrabią de Lancris i matką. Markiz zaprzyjaźnia się z Emilie. Tymczasem nad Picpusem zbierają się ciemne chmury, terror przybiera na sile. Do zakładu raz po raz wpadają żołnierze Robespierre'a i zabierają swoje ofiary w bezpowrotną podróż na szafot. Z czasem i to nie wystarcza okrutnemu dyktatorowi: gilotyna zostaje ustawiona na dziedzińcu zakładu, kaci nie próżnują, ich kosze wypełniają się obciętymi głowami. Raj zamienia się w piekło.