Dom moich synów (TV)

Jadwiga Górecka, wdowa po naczelniku stacji kolejowej w niedużym mieście, jest matką trzech dorosłych synów. Wszyscy mieszkają w Warszawie, dwóch po skończonych studiach założyło rodziny, trzeci ima się różnych zajęć. Przejęci swoimi karierami, nie odwiedzają matki, która żyje samotnie w starym domu z ogrodem. Sąsiedzi chcą kupić dom i ogród. Górecka nie jest zdecydowana, postanawia poradzić się synów i jedzie do nich do stolicy. Najmłodszy Jerzy potrafi jeszcze zrozumieć matkę. Wiktor, zajmujący wysokie stanowisko w ministerstwie, traktuje rodzinę jako konwencjonalny atrybut, nie ma serca do przyziemnych spraw; los domu, który był ongiś ogniskiem życia całej rodziny, jest mu obojętny. Wnuczkowie traktują przybyłą jak obcą osobę i marzą, by jak najszybciej opuściła dom. Matka próbuje synowej uświadomić integrującą rolę ogniska domowego. U Tadeusza, świętującego doktorat, pojawia się nie w porę - oczekują przybycia ciotki z zagranicy. Chociaż nadrabiają miną, matka nawet nie wspomina o domu, prosi tylko, by ją od czasu do czasu odwiedzali. W domu przy telewizorze siedzi stara kobieta i nie wiadomo, czy odwiedzin miały rzeczywiście miejsce, czy były tylko grą jej wyobraźni.