Długa noc

Rok 1943. Miasteczko na wschodzie Polski, czas okupacji niemieckiej. Mieszkający w małej kamieniczce Piekarczyków ślusarz Korsak w tajemnicy przed sąsiadami ukrywa Żyda. Współdziała z partyzantami, ma im dostarczyć broń, ale Niemcy przeszukują okolice, zamykają drogi prowadzące do miasteczka i ogłaszają "szperę", stan wyjątkowy. Nie wolno opuszczać domów. Wtedy mieszkańcy kamieniczki nieoczekiwanie dowiadują się o przechowywanym Żydzie. Strach ich paraliżuje - nie mogą uciec, a jeśli Niemcy znajdą ukrywającego się, rozstrzelają wszystkich. W życiu kilku osób - Marty (dziewczyny znajdującej się u progu dojrzałości), Piekarczykowej (matki Marty), Katarzyny (młodej mężatki, której męża uwięzili Niemcy), wreszcie Katjana (jej szwagra) - pojawia się tragiczny dylemat; jak postąpić w chwili zagrożenia, czy wydać Korsaka i Żyda Niemcom, by ocalić własne życie? Strach obnaża cechy charakteru i namiętności, które w normalnych warunkach nigdy by nie zostały ujawnione. Ostatecznie Kajtan, mimo niebezpiecznej sytuacji na drogach, wyjeżdża, a Korsak wraz z Żydem opuszczają dom; Piekarczykowa szuka złota w sienniku, na którym spał ukrywający się. Marta zaś, wkraczając w dorosłe życie, rozumie, że utraciła rzecz najcenniejszą: wiarę w prawość i szlachetność swoich najbliższych.
Film, mimo daleko idącej ustępliwości reżysera, nie został dopuszczony na ekrany i nie był wymieniany w publikacjach filmowych.