Dekalog IV (TV)

Anka oblewa wodą - zgodnie z tradycją wielkanocną - leżącego w łóżku mężczyznę. Mężczyzna odwzajemnia się dziewczynie i z dziwnym zainteresowaniem patrzy, jak koszula oblepia jej ciało. To Michał, ojciec, który wyjeżdża za granicę - na stole leży paszport, bilet i tajemnicza żółta koperta - oraz córka Anka, która odprowadza go na dworzec lotniczy. Ojciec w ostatniej chwili przypomina o zaległych opłatach, które trzeba uiścić. Anka znajduje w domu odpowiednie kwity, leżące obok żółtej koperty. Wewnątrz znajduje się mniejsza, zaadresowana: "Do mojej córki, Anny". Anka pisze list, starannie podrabiając pismo matki. Po jakimś czasie wychodzi na lotnisko przywitać powracającego ojca. Jest odmieniona, dziwnie się zachowuje. W odpowiedzi na pytania cytuje z pamięci list: "Kochana córeczko, chce ci powiedzieć coś bardzo ważnego. Michał nie jest twoim ojcem...". Michał słucha, zaskoczony, po czym uderza ją w twarz i odchodzi. Anka biegnie do matki swego chłopca i oznajmia, że może wyjść za niego choćby jutro. Powraca do domu i wyznaje Michałowi, że kochała go zawsze, ale od pewnego czasu, kocha go jako mężczyznę, nie ojca. Michał przyznaje, że był o nią piekielnie zazdrosny. Rano Anka wyjawia, że sfałszowała list matki, Michał - że nigdy go nie czytał. Palą prawdziwy list, nie przeczytawszy go.