Danton

Wiosna 1794 roku. Danton z żoną przyjeżdżają do Paryża. W mieszkaniu Robespierre'a Eleonora uczy swego brata "Deklaracji praw człowieka i obywatela". Zjawia się Saint-Just, przekonany, że należy jak najszybciej wysłać Dantona na gilotynę, gdyż jest przeciwny polityce terroru, którą wprowadza Robespierre. Posiedzenie Komitetu Ocalenia Publicznego w Tuileries. Billaud Varenne oskarża Dantona o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre stanowczo sprzeciwia się ukaraniu go. Danton jednak otrzymuje wiadomość, że rząd chce go zaaresztować. Robespierre aranżuje spotkanie, ale nie potrafią dojść do porozumienia. Cały obóz Dantona jest zagrożony. Robespierre próbuje ostrzec jedynie Desmoulinsa, przychodzi do jego domu, ale ten wyrzuca go za drzwi. Podczas następnego posiedzenia komitetu Robespierre żąda osądzenia Dantona i jego politycznych przyjaciół, a Varenne odczytuje listę osób, które trzeba aresztować. Po przegłosowaniu wniosku zapada decyzja o składzie ławy przysięgłych. W nocy z 30 na 31 marca Danton zostaje aresztowany. 31 marca odbywa się posiedzenie Konwentu. Dantoniści żądają przesłuchania aresztowanych. Robespierre zabiera głos i odwołując się do nadrzędnych racji republiki stawia pytanie, czy Dantonowi przysługują inna prawa niż reszcie obywateli. W więzieniu Danton przekonuje przyjaciół, że uda się powołać świadków obrony. 2 kwietnia przed Trybunałem Rewolucyjnym rozpoczyna się proces, którego wynik został już z góry przesądzony. Akt oskarżenia zarzuca grupie Dantona korupcję i sprzedajność. Świadkowie obrony nie zostają powołani. 4 kwietnia przewodniczący trybunału zmusza jednego z oskarżonych do podpisania fałszywego zeznania potwierdzającego istnienie antyrządowego spisku wśród dantonistów. Konwent uchwala nowy dekret pozwalający wyłączyć oskarżonych z rozprawy. Zostają skazani na śmierć. Wyrok wykonano tego samego dnia na placu Rewolucji. Robespierre rozmawia ze Saint-Justem. Ma wątpliwości, czy rewolucja idzie w dobrym kierunku. Eleonora przyprowadza mu swojego braciszka, który recytuje wyuczoną na pamięć "Deklarację Praw Człowieka i Obywatela".
W 1974 roku Andrzej Wajda wystawił w warszawskim Teatrze Powszechnym sztukę Stanisławy Przybyszewskiej "Sprawa Dantona", która utrzymała się na afiszu przez pięć sezonów.Osnuty na niej film
jest dramatem jednostki uwikłanej w proces historyczny, którego logiki nie potrafi ogarnąć. Wydarzenia rewolucji kierują się własnymi prawami, a walka o wolność prowadzi do terroru, zniewolenia i śmierci. Żądza władzy i wiara w słuszność politycznych racji jest skrywana pod płaszczykiem demokratycznych frazesów. Znakomity, dzięki dwóm głównym protagonistom, film - koncert sztuki aktorskiej - o próbie sił i wierności wobec ideałów, walce toczącej się pomiędzy fanatycznym wodzem rewolucji a jej byłym trybunem, który znów pragnie bronić praw ludu - tym razem przed rewolucjonistami.