Człowiek z...

Represjonowana w okresie stanu wojennego reżyserka Anna wraca po latach do kraju. Na zlecenie telewizji przystępuje do realizacji filmu o działaczu podziemia Marku Mirkucie. Daremnie próbuje go odnaleźć. W archiwach MSW przegląda taśmy filmowe dotyczące podziemnej działalności Marka. Dowiaduje się, że do "Solidarności" wstąpił z pobudek uczuciowych. Chciał zdobyć wzajemność Marii Pudroń, która cierpiała na "neurosa eroica" i mogła się kochać wyłącznie z bohaterem. Jego późniejsza praca w konspiracji była serią groteskowych przygód nieudacznika. Legendę Mirkuta stworzył były pracownik MSW Walasiak, który pragnął wykazać się wykryciem jakiegoś niebezpiecznego konspiratora. Marek wsławił się porwaniem ze szpitala solidarnościowca Jana Okrąglaka. Rzekomo wywiózł go karetką czekającą na szpitalnym dziedzińcu. Naprawdę jednak wszystko odbyło się inaczej. Przebrany za hydraulika wszedł do szpitala. Zanim zdążył założyć fartuch lekarza, zatrzymał go komisarz i kazał naprawiać rury. Zrażony jego nieudolnością, sam zabrał się do pracy. Zdenerwowany Marek wywiózł ze szpitala innego pacjenta. Komisarz spowodował eksplozję gazu i na skutek zamieszania Okrąglakowi udało się uciec. Legenda Marka jednak pozostała. W swych wędrówkach Anna dociera do najbliższego przyjaciela Mirkuta. Bolesław jest obecnie zakonnikiem. Kiedyś ubiegał się o względy Marii i z zazdrości zadenuncjował Marka. Niestety, wkrótce znalazł się z przyjacielem w jednej celi. W końcu Anna odnajduje Marię Pudroń, która zmieniła płeć i jako mężczyzna prowadzi małą restaurację. Maria nie chce wskazać miejsca pobytu Marka. Zdesperowana Anna realizuje fabularny film na podstawie historii Mirkuta. Po premierze odbywa rozmowę ze wzruszoną kobietą. Okazuje się, że jest to Marek Mirkut, który z miłości do Marii zmienił płeć. Oboje są obecnie małżeństwem.
Pierwsza próba satyrycznego spojrzenia na mit "Solidarności". Film nawiązuje do "Człowieka z marmuru" i "Człowieka z żelaza" Andrzeja Wajdy i parodiuje wątki, postaci oraz sytuacje z tych utworów.