Czerwone i złote

Prowincjonalne miasteczko. Barbara Kaczmarkowa, wynajmująca pokój malarce Bożenie, oczekuje powrotu swoje męża, który czterdzieści lat temu wyruszył na wojnę. Nie jest nim nieznajomy pojawiający się w miasteczku i podający się za jej męża. Kaczmarkowa nie bardzo wie, co ma zrobić z fałszywym Ignacem. Tymczasem wśród mieszkańców rozniosła się plotka, że świątobliwa Basia przyjmuje w nocy mężczyznę. Sierżant Knaps podejrzewa oszustwo i sprawdza listy gończe. Tymczasem nieznajomy opowiada w knajpie fakt znane mieszkańcom z przeszłości, co trochę przełamuje ich nieufność, ale sierżant przywozi z domu starców w Lesznie niejakiego Pożarskiego, który ma ewentualnie zidentyfikować w nieznajomym uciekiniera Kaługę. Po negatywnym rozpoznaniu Pożarski ostrzega kolegę przed możliwością zdekonspirowania, ten zaś dzieli się swą tajemnicą z Bożeną. Był przyjacielem Ignaca w pensjonacie, znał jego opowieści i po śmierci Kaczmarka postanowił zastąpić go u boku Barbary. Podczas uroczystego otwarcia kręgielni Kaługa-Ignac postanawia zniknąć, zostawiając Basi list z wyjaśnieniami. Kaczmarkowa dogania autobus i zabiera staruszka do domu. Będzie ślub.
Liryczna, elegijna opowieść o jesieni życia ludzi w atmosferze sennego prowincjonalnego miasteczka.