Czerwone ciernie

Burzliwy rok 1905 w Łodzi. Z więzienia wychodzi Stefan Wojnicz, wywodzący się ze szlacheckiej zamożnej rodziny. Niegdyś opuścił dom i poświęcił się organizowaniu wśród robotników pracy konspiracyjnej przeciwko fabrykantom i uciskowi carskiemu. Nawiązuje dawne kontakty z robotnikami Legartem i Leśniewskim, organizuje druk ulotek. Rośnie napięcie społeczne, padają pierwsze ofiary, ulicami Łodzi przeciągają manifestacyjne kondukty żałobne. Dochodzi do rozruchów w jednej z fabryk, gniewny tłum wywozi na taczkach właściciela. W gimnazjum, do którego uczęszcza Kamil, nieślubny syn Wojnicza, wybucha strajk. W koszarach trwa bratobójcza walka. Na ulicach Łodzi wznoszone są barykady. Robotnicy muszą jednak ustąpić przed przeważającymi siłami rosyjskimi. Wojnicz - teraz z synem Kamilem - będzie dalej prowadzić walkę.
Opowieść o tragicznym zrywie robotników łódzkich, walczących o sprawiedliwość społeczną, a przeciwko caratowi; filmowy przyczynek do dyskusje na temat tego ważnego okresu w historii.