Czas zdrady (TV)

Toscania 1516. Niccolo Machiavelli, niegdyś najbliższy doradca władcy Florencji, przebywa na wygnaniu w areszcie domowym. Pozbawiony urzędu, który objął po spaleniu na stosie Girolama Savonaroli, czeka na akt łaski nowego władcy i możliwość powrotu na dwór.
Osamotniony Machiavelli żyje w gospodarstwie Mattea na peryferiach Florencji. Obcuje z jego dziećmi. Jego syna Tonina uczy czytać. Natomiast córkę - zmysłową Rosanę obserwuje podczas jej domowych robót. Pracując nad swym dziełem "Książę" często wraca myślami do nieżyjącego już Savonaroli. Prowadzi z nim w myślach niekończące się dysputy na temat relacji między człowiekiem a Bogiem, władzą świecką a kościelną. Jest przekonany, że ludzie to motłoch, który szuka tylko własnej korzyści, a sprawą władcy, osoby wybranej, jest zmuszenie poddanych do właściwego postępowania. Liczy się tylko skuteczność rządzącego, a cel, do którego dąży, uświęca stosowane środki. Nie zgadza się z głoszoną przez Savonarole możliwością zmiany natury ludzkiej. Jego zdaniem życie ludzkie to tylko materia, z niej wola władcy tworzy państwo. Odrzuca również twierdzenia Savonaroli, iż celem człowieka jest Bóg.
Do Machiavelliego przybywa z Florencji wysłannik nowego księcia ze swoją świtą. Niccolo sądzi, że to zwiastun jego powrotu na dwór. Ale obecny władca wyznaczył mu inną rolę. Ma publicznie potępić poprzedniego księcia, którego wysoko ceni. Tak więc Machiavelli, który doradzał w swojej filozofii stosowanie wszelkich dostępnych metod, sam staje się obiektem szantażu w rękach władcy. Wysłannik i jego ludzi zabijają rodzinę gospodarza, jako niepotrzebnych świadków i zabierają ze sobą Niccola.
Marczewski nakreślił traktat polityczny o nader aktualnej wymowie (podkreślonej obecnością rekwizytów z XX wieku). Dzięki doskonałym aktorom i spójnej wizji plastycznej oglądamy jednak nie tylko pojedynek na słowa, lecz wielowymiarowe portrety protagonistów i ich dramaty osobiste.