Czas przeszły

W 1944 roku grupa dywersyjna Filipa szykuje zamach na gestapowca von Steinhagena. Niemcy, uprzedzeni o akcji, aresztują podwładnych Filipa: Frama, Hugona, Antoniego i Rudego. Po wielu przesłuchaniach Framowi udaje się uciec z Gestapo. Pozostali zostają rozstrzelani, ginie również Antoni, który okazał się zdrajcą. Fram nie orientuje się, iż pozwolono mu uciec, aby naprowadził na ślad Filipa. Monika, dziewczyna Frama, czeka w jego mieszkaniu. Podejmuje się powiadomienia Filipa o wypadkach, nazajutrz wywozi Frama na wieś. W 1945 roku w Warszawie Filip prowadzi przesłuchanie Frama, który uchodzi za zdrajcę. Oskarżony pojmuje, że Monika nie skontaktowała się z Filipem w 1944 roku. Od Frama uwolnionego od odpowiedzialności sądowej, wszyscy się odsuwają. W 1960 w RFN staje przed sądem jeden z gestapowców, Weber. Jego adwokat nawiązuje kontakt z von Steinhagenem i innymi dawnymi współpracownikami Webera. Przyjaciółka von Steinhagena z okresu wojny, Klara, jest obecnie związana z sędzią Blankiem. Na wiadomość o procesie Webera Monika odszukuje Frama. Bezskutecznie namawia go, aby wykorzystał przesłuchanie Webera do oczyszczenia się z zarzutu zdrady. Weber, dzięki zręcznym manipulacjom adwokata i naciskom na aparat sprawiedliwości, otrzymuje minimalną karę.
Dramat psychologiczny osadzony w skomplikowanych realiach walki podziemnej z okupantem.