Cwał

Warszawa, początek lat pięćdziesiątych. Mieszkający na prowincji dziesięcioletni Hubert, syn żołnierza AK pozostałego w Anglii, zostaje wysłany przez matkę do "przyszywanej" ciotki do stolicy. Idalia jest osobliwą kobietą: pracuje na poczcie, ale jej pasją, którą stara się zaszczepić Hubertowi, jest jazda konna. Jako antykomunistka manifestuje w ten sposób swoje przywiązanie do polskiej tradycji przedwrześniowej. Jednocześnie utrzymuje dobre stosunki z partyjnymi dygnitarzami uważając, że trzeba wejść w gniazdo wroga. Hubert wychowany przez matkę w kulcie uczciwości i prawdy, nie może zrozumieć postępowania ciotki. Chłopcu grozi wyrzucenie ze szkoły z powodu incydentu na szkolnej akademii po śmierci Stalina, ale ciotka załatwia sprawę u samego ministra. W geście protestu Hubert postanawia uciec wraz ze swym przyjacielem Dominikiem do Anglii, do ojca. Ostatecznie wyprawę kajakiem na Bornholm podejmuje sam Dominik, a Hubert zwycięża w biegu myśliwskim. Podczas kolejnej konnej przejażdżki jeźdźcy przekraczają teren wojskowego poligonu. Idalia zostaje aresztowana. Tym razem przydaje się znajomość z marszałkiem, ale ceną wolności będzie przeprowadzka na prowincję.
Polityczno-obyczajowa komedia inspirowana autobiograficznymi wątkami z dzieciństwa reżysera.