Angielski pacjent

Z zestrzelonego nad Saharą małego samolotu cudem uratowany zostaje pilot. Po jakimś czasie z rozległymi oparzeniami twarzy leży przykuty do łóżka w szpitalu wojskowym w ogarniętych II wojną światową Włoszech. Sam nie wie, jak tu się znalazł, zresztą po wypadku nie jest nawet w stanie określić własnej tożsamości. Figuruje jako „angielski pacjent”. Opiekę nad dogorywającym mężczyzną sprawuje Hana – pielęgniarka, którą wojna ciężko doświadczyła, zabierając jej najbliższych. Z chwilą ewakuacji szpitala kobieta decyduje się na heroiczny czyn. Mając świadomość, że ranny mężczyzna nie przetrwa podróży, i chcąc zapewnić mu spokój w tych ostatnich chwilach, decyduje się zostać z nim w opuszczonym toskańskim klasztorze. Tam, doświadczając odrobiny spokoju, bohater, którego jedyną pamiątką z przeszłości jest wypełniona obrazkami książka, zaczyna odzyskiwać pamięć. W formie retrospekcji poznajemy historię księcia Laszlo de Almásyego (bo właśnie nim okazuje się umierający) od początku lat 30., kiedy to mężczyzna wchodził w skład ekspedycji naukowej w Egipcie. Historię, której najważniejszym i najbardziej dramatycznym ogniwem jest płomienny romans z Brytyjką z wyższych sfer, zamężną Katherine Clifton.

Dwanaście oscarowych nominacji i w efekcie aż dziewięć statuetek pozwoliło zapisać się „Angielskiemu pacjentowi” w annałach kinematografii w rozdziale poświęconym największym triumfom w historii X Muzy. Paradoksem tej sytuacji może być fakt, że film rodził się w wielkich bólach i niewiele brakowało, by w ogóle nie powstał. Prace nad ekranizacją powieści kanadyjskiego pisarza Michaela Ondaatje (otrzymał za nią nagrodę Booker Prize) trwały blisko cztery lata i naznaczone były wieloma konfliktami – głównie dotyczącymi obsady. Wskutek tego, po wycofaniu się studia 20th Century Fox, projekt był poważnie zagrożony aż do czasu, gdy rękę do producenta Saula Zeantza wyciągnął Miramax. Reżyserem filmu był absolutnie zafascynowany książką Brytyjczyk Anthony Minghella. Jego pełna rozmachu wizja i umiejętność kreowania przejmujących melodramatycznych sekwencji rozgrywających się na tle imponującego krajobrazu przywołują natychmiast skojarzenia z dziełami Davida Leana.