Dym

Wszystko zaczyna się w małym sklepie z tytoniem na rogu Szesnastej i Prospect Park West na Brooklynie. To właśnie miejsce, gdzie niemal codziennie spotykają się ludzie z najbliższego sąsiedztwa, by chociaż przez chwilę porozmawiać, wymienić uwagi, zająć czas, przekomarzając się w najbardziej prozaicznych kwestiach. Gospodarzem, a zarazem prawdziwą skarbnicą najrozmaitszych historii jest Auggie. To mężczyzna w średnim wieku, imający się drobnych szwindli, by podreperować nieco swoją sytuację finansową, a z drugiej strony realizujący się w zupełnie niesamowity sposób. Każdego dnia punktualnie o 8 rano bohater wychodzi przed sklep z aparatem fotograficznym, uwieczniając pozornie ten sam kadr, jak sam mówi – tworząc dzieło swego życia. Jednym z jego klientów jest Paul Benjamin, całkiem poczytny pisarz, który od czasu tragicznej śmierci swojej żony nie może się pozbierać tak prywatnie, jak i zawodowo. W jego życiu nastąpi pewien zwrot, gdy przypadkiem pozna czarnoskórego nastolatka Thomasa, dążącego do konfrontacji ze swoim ojcem, który przed laty go opuścił. Historie te mają jeden wspólny mianownik – ot, skromną, tytoniową trafikę.

Kameralny film pochodzącego z Hongkongu Wayne’a Wanga to owoc współpracy z popularnym amerykańskim pisarzem Paulem Austerem. Autor „Trylogii nowojorskiej” stworzył pełen subtelnego czaru słodko-gorzki portret mikrospołeczności, będącej ledwie małym elementem multikulturowej układanki wielkiego miasta, w jakim przyszło im żyć. Bo film Wanga, obok pierwiastka ludzkiego, jest również urokliwą współczesną symfonią miejską. Delikatnie zahaczające się historie obfitują w dialogi (reżyser bardzo często operuje bliskimi planami) ujmująco wygrywane przez Williama Hurta, Foresta Whitakera, Giancarlo Esposito, ale przede wszystkim znakomitego Harveya Keitela. „Dym” to film przegadany, ale w tak wdzięczny sposób, jak chociażby inna produkcja z tego samego roku – „Przed wschodem słońca” Richarda Linklatera. Doceniono go m.in. w Berlinie, honorując prestiżową nagrodą Srebrnego Niedźwiedzia. W tym samym roku Wayne Wang i Paul Auster zrealizowali wspólnie drugi projekt, nawiązującą do „Dymu” komedię „Brooklyn Boogie”.