PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
1959

Dzień bez słońca

Dokumentalny, Polska, 19 min
plakat: Dzień bez słońca
Opis filmu
Trzeci film duetu Karabasz i Ślesicki nie należy już do kanonu „czarnej serii”. Zdecydowanie bliższy jest w nastroju i tematyce włoskiemu neorealizmowi, który stanowił ważną inspirację dla filmowców młodego pokolenia. Opowieść o samotnym, trochę smutnym panu, zagubionym w miejskiej rzeczywistości, przywodzi na myśl „Umberto D.” (1951) Vittorio de Sici. Metoda realizacji też jest tu z ducha neorealizmu – nie jest to bowiem „czysty” dokument, ale inscenizowany, w którym główną rolę zagrał Leszek Krzyżański, ceniony operator, współtwórca wielu ważnych dokumentów z WFD. W ostatniej scenie pojawia się inny wielki operator, Stanisław Niedbalski, który w następnych latach współtworzył znakomite filmy Kazimierza Karabasza (m.in. „Muzykanci”, „Ludzie w drodze”, „Rok Franka W.”). „Filmy moje bez Staszka Niedbalskiego nie byłyby takie, po prostu” – wspominał po latach swojego kolegę Karabasz – „Dlatego, że jego wyczulenia na człowieka, na jego zachowanie, na jego atmosferę, pomagało mi zupełnie inaczej spojrzeć na to, co się ma przed sobą.” W scenie przedstawiającej ekipę filmową realizującą zdjęcia plenerowe do filmu fabularnego zagrali asystenci i pracownicy techniczni z WFD. Film odbierano jako liryczny dokument chwytający szarą codzienną atmosferę warszawskiego dnia z końca lat 50. Dla Karabasza i Ślesickiego był próbą znalezienia nowej drogi twórczej, biegnącej w inną stronę niż ta wyznaczona tytułami „czarnej serii”. W przeciwieństwie do dwóch wspólnie przez nich nakręconych „czarnych dokumentów” „Dzień bez słońca” jest bardziej z ducha późniejszych filmów Ślesickiego. Scena z włóczącym się po ulicy pieskiem jest jak gdyby zapowiedzią jego kolejnego, samodzielnie zrealizowanego, znakomitego dokumentu o bezdomnych psach – „Wśród ludzi”.

Tekst pochodzi z książeczek wydawnictw Polska Szkoła Dokumentu wydanych przez Narodowy Instytut Audiowizualny, wydawnictwa można kupić w Księgarni Internetowej www.nina.gov.pl
opis redakcji
Dane produkcji
ROK PRODUKCJI:
1959
KRAJ PRODUKCJI:
Polska
JĘZYK PRODUKCJI:
polski
RODZAJ / GATUNEK:
Dokumentalny
PRODUKCJA:
WFD
Dane techniczne
CZAS:
19 min
OBRAZ:
czarno - biały
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll