Smak czekolady

Filip ma ok. 12 lat. Mieszka w kamienicy, do której sprowadza się piękna dziewczyna, Ewa. Zajmuje mieszkanie po wywiezionej do obozu rodzinie żydowskiej. Bagaże pomaga jej wnieść jeden z mieszkańców przedstawiający się jako Cygan. Filip dobrze go zna, czasami nawet razem kradną żywność. Ewa nosi eleganckie stroje, bywa w lokalach tylko dla Niemców, w domu ma zawsze jakieś smakołyki nieosiągalne dla Polaków. Cygan podgląda ją przez okno, ale to mu nie wystarcza. Każe Filipowi odwiedzać dziewczynę w mieszkaniu i relacjonować później, co się tam dzieje. Rola kapusia nie bardzo Filipowi odpowiada, ale z Cyganem nie ma dyskusji. Chłopiec zaczyna więc odwiedzać Ewę, od której stroni reszta lokatorów kamienicy. Znają pochodzenie luksusów, w które opływa nowa sąsiadka. Za to Filip jest zafascynowany śliczną, kruchą dziewczyną, Chętnie zajada też niemiecką czekoladę, którą dziewczyna mu podsuwa. Dopiero uświadomiony przez kolegów z podwórka, że Ewa oddaje się Niemcom, ze wzburzeniem jej to wytyka. Dziewczyna broni się tłumacząc, że nie chce stracić młodości i urody cierpiąc wyrzeczenia i głód. Pewnego wieczoru Cygan ratuje Ewę przed opryszkami, którzy próbują ją okraść, ale w zamian domaga się "dowodu wdzięczności". Ewa odmawia, wyrywa się napastującemu ją Cyganowi. Pojawienie się Filipa wybawia ją z opresji. To wydarzenie jeszcze zbliża ich do siebie, zawiązuje się między nimi przyjaźń. Ale sielanka nie potrwa długo. Za "zadawanie się" z wrogiem spotka Ewę kara.