Ceremonia pogrzebowa

Pogrzeb wybitnego profesora etyki Jana Nepomucena Tarnowskiego jest okazją do zjazdu rodzinnego. Ze stolicy przyjeżdża syn Stefan, wykładowca ASP, który przed laty wyprowadził się z domu, protestując przeciw zakłamaniu i tyranii ojca i porzucając przy okazji żonę Annę. Przyjeżdża także piękna sekretarka Stefana, w rzeczywistości kochanka, Małgorzata. Drugi syn Jan, nauczyciel, jest człowiekiem słabym, z kompleksami, pozostaje pod wpływem żony Teresy. Stefan cynicznie sieje w rodzinie niezgodę. Lekceważy byłą żonę, w której odżywają nadzieje, stara się zniszczyć małżeństwo brata, prowokując romans między nim a Małgorzatą, sam idzie do łóżka ze szwagierką. Zmarły profesor, stale przywoływany w rozmowach, który wszystko trzymał żelazną ręką, zakpił sobie z synów w testamencie. Domatorowi Janowi pozostawił pieniądze, dom - Stefanowi, który go opuścił. Jan chce rozpocząć nowe życie z Małgorzatą, wraca jednak potulnie do żony. Stefan rezygnuje ze spadku i wyjeżdża.
Dramat obrazujący kryzys moralny, jaki przechodzi inteligencka rodzina, ludzie, którzy żyją blisko siebie, ale prawie się nie znają i nie potrafią porozumieć.