Bołdyn

Do zgrupowania partyzanckiego, dobrze uzbrojonego i obwarowanego bagnami, dociera z Warszawy młody człowiek, "Mroczny", który pragnie walczyć u boku legendarnego dowódcy, generała Bołdyna. Zostaje jego adiutantem. Z opowieści Bołdyna i najbliższego otoczenia poznaje jego przeszłość, z obserwacji - teraźniejszość. Odważny dowódca, umiejący podejmować twarde decyzje, szybko utworzył duże zgrupowanie, rozbijał niemieckie posterunki, zdobywał broń, siał postrach. W chwili, gdy poznaje go "Mroczny", jest już autokratą nie znoszącym krytycznych uwag, opętanym manią prześladowczą, tracącym poczucie rzeczywistości. Aby mu się nie narażać, podwładni składają fałszywe meldunki, co prowadzi od katastrofy - zgrupowanie zostaje okrążone. Bołdyn ginie.
Mimo wiarygodnego obrazu walk partyzanckich - jest to opowieść o wynaturzeniach władzy (w losach Bołdyna dopatrywano się paraboli losów Stalina), o tragicznych skutkach jedynowładztwa, ubranego w mi wyższej użyteczności społecznej. Także studium psychiki ludzkiej poddanej wielkim przeciążeniom.