Biały niedźwiedź

Zima 1942 roku. Z transportu jadącego do obozu ucieka grupa Żydów. Jeden z nich, Henryk Fogiel, trafia do domu profesora gimnazjum, który utrzymuje się z fotografowania turystów na ulicach Zakopanego. Atrakcją zdjęć jest biały niedźwiedź, w którego skórę przebiera się pomocnik Michał. Pewnego dnia chłopak, członek organizacji podziemnej, zostaje zastrzelony przez gestapowców. Od tej pory Henryk przejmuje jego rolę. Wkrótce jednak zostaje zdemaskowany, gdyż "niedźwiedzia" kupuje major von Hennenberg. Niemiec gwarantuje mu bezpieczeństwo w zamian za opowieści o wewnętrznych przeżyciach Henryka w sytuacji zagrożenia śmiercią. Major zabiera "niedźwiedzia" do kasyna, gdzie Henryk, przekonany o "wpadce" profesora i konspiratorów, demaskuje się. Anka, narzeczona Michała, usiłuje go ratować, ale zostaje zastrzelona. Henrykowi udaje się uciec.
Interesujący pomysł ukazania "kata i ofiary" w nietypowej sytuacji wojennej pozwolił na konfrontację dwóch postaw: Żyda walczącego o życie i Niemca, od którego ono zależy.