Dźwięki muzyki

Rok 1938, klasztor w austriackich Alpach. Maria, nowicjuszka, nie czuje się w nim najlepiej. Siostra przełożona wysyła więc ją do domu owdowiałego kapitana Georga von Trappa, który poszukuje guwernantki dla swoich siedmiorga pociech. Dzieci przyjmują ją dość nieufnie, ale Maria szybko zdobywa – wdziękiem i bezpretensjonalnością – ich przyjaźń. Jest pełna optymizmu, ciepła i wyrozumiała, a tego dzieci kapitana, odczuwające utratę mamy, najbardziej potrzebowały. A poza tym Maria pięknie śpiewa. Wcześniej w domu von Trappa panowała iście wojskowa dyscyplina, jej rozluźnienie naraziło guwernantkę na konflikt z ojcem dzieci, tym bardziej przykry, że Maria zaczęła darzyć go mocnym uczuciem. Gdy kapitan zaręcza się z Elsą, zamożną arystokratką, nauczycielka ucieka do klasztoru, lecz tam – pod wpływem siostry przełożonej – decyduje się na powrót do dzieci, dla ich dobra. Jak się okazuje, dla dobra kapitana też. Wybucha wojna. Marii, jej mężowi oraz ich dzieciom udaje się przedostać do Szwajcarii.

Ekranowa wersja bestsellerowego musicalu Richarda Rodgersa i Oscara Hammersteina, zrealizowana sprawnie i z polotem przez Roberta Wise'a, szybko stała się jednym z najpopularniejszych filmów muzycznych w dziejach kina. Dziesięć oscarowych nominacji przyniosło jej w 1966 roku pięć statuetek: za najlepszy film, reżyserię, muzykę, dźwięk oraz montaż. Bez Oscara pozostała Julie Andrews, która znakomicie spisała się w roli nieco ekscentrycznej nowicjuszki, szybko zmieniającej się w uroczą guwernantkę i zakochaną kobietę, łamiącą serce oraz zmiękczającą charakter sztywnego, patriarchalnego arystokraty, w którego wcielił się – równie udanie, choć pozostał bez oscarowej nominacji – Christopher Plummer. Godne podkreślenia są także – tryskające wszelkimi kolorami tęczy – zdjęcia Teda M. McCorda, zrytmizowany montaż Williama Raynoldsa, a nade wszystko ścieżka muzyczna Irvina Kostala, zawierająca wiele udanych piosenek, z tytułową „Sound of Music” – w wykonaniu Julie Andrews – na czele.