Autoportret z kochanką

W lipcu 1995 roku z prowincji przyjeżdża do Warszawy Kuba Mitura z córeczką Zuzą. Pragnie dostać się na koncert organizowany przez Jurka Owsiaka i opowiada Zuzce historię ze swojej młodości. Rok 1988. Kuba ma 19 lat i demonstruje swą buntowniczą postawę wobec świata. Mieszka z ojcem, emerytowanym wojskowym i ciotką. Pewnego dnia na ulicy Kuba spotyka piękną, ekscentryczną kobietę. Diana jest od niego o kilka lat starsza, ale zawiązuje się między nimi przyjaźń. Znajomość z dziewczyną jest źródłem konfliktu Kuby z ojcem, który najpierw wyrzuca go z domu, później nasyła wojskową żandarmerię, by uwolnił jedynaka z rąk podejrzanej kobiety. Kuba trafia do wojska, gdzie staje się podopiecznym kaprala Kosa. Na przysięgę przyjeżdża ojciec i... Diana spodziewająca się dziecka. Kuba nie chce słyszeć o ojcostwie, ale po kilku miesiącach Kos zawiadamia go o narodzinach Zuzy i śmierci Diany. Po roku Kuba wraca do domu jako rezerwista. Zastaje w nim ojca opiekującego się jego córeczką.
Ballada o młodzieńczym buncie, który i tak musi ustąpić wobec problemów niesionych przez dorosłe życie.