Wycieczka do Paryża

Zrealizowany w formie kolażu materiałów archiwalnych, opatrzony skąpym, ograniczonym do kilku napisów komentarzem film ten ukazuje z ironiczno-gorzkim dystansem jedną z najmroczniejszych postaci w historii ludzkości, człowieka, którego obłąkana wola zaważyła na życiu i śmierci milionów ludzi i wpłynęła na bieg wydarzeń na świecie. Ze starych fotografii, reprodukcji i urywków archiwalnych nagrań wyłania się groźny i ponury w swej wymowie portret demagoga, który w krótkim czasie zdołał pociągnąć za sobą cały naród. Jak twierdzą niektórzy, przesądził o tym niewystarczający talent artystyczny przyszłego fuhrera. Po zakończeniu I wojny światowej, kiedy to Paryż zyskał miano stolicy europejskiej sztuki, jednym z największych marzeń początkującego malarza stała się podróż do tej mekki artystów. Hitler nie miał jednak szans zaistnieć tam jako twórca, zajął się więc polityką. "To cud, że znaleźliście mnie pośród milionów" - mawiał skromnie o sobie. Jak przystało na "ojca narodu", chętnie fotografował się w otoczeniu dzieci i młodzieży, obiecując, że "młodzieży zapewni piękny los". Państwa zachodnie zlekceważyły zagrożenie, jakie stanowił, nie doceniły jego ambicji i zachłanności, nie uwierzyły, że nie zadowoli się zajęciem Czechosłowacji i Polski. W czerwcu 1940 r. ziściło się jego marzenie o ujrzeniu Paryża, ale oglądał go już okiem zdobywcy, wkraczającego do stolicy Francji na czele swoich wojsk.