Sprawa Hrabiego Rottera

W krakowskim pensjonacie ginie w tajemniczych okolicznościach kilkunastoletni młodzieniec z szanowanej rodziny, Stanisław Czajkowski. Z zeznań właściciela pensjonatu, Zawady, wynika, że pokój, w którym doszło do zbrodni, oraz sąsiedni wynajęła parę miesięcy wcześniej młoda, elegancka kobieta na schadzki z pewnym mężczyzną. W pensjonacie pojawił się też kiedyś młody Czajkowski. O zabójstwo zostaje oskarżony jego szwagier, hrabia Maksymilian Rotter, ożeniony ze starszą siostrą Stasia, Ksawerą. Prowadzący dochodzenie naczelnik wydziału śledczego, Kowalik, ustala, że hrabia spotkał się ze Stasiem w dniu jego śmierci niedaleko szkoły. Obaj sprawiali wrażenie, jakby się o coś kłócili. Zawada rozpoznaje też hrabiego jako gościa pensjonatu. Sytuację oskarżonego pogarsza fakt, że ostatnimi czasy przeżywał on kłopoty finansowe i nosił się z zamiarem zaciągnięcia dużej pożyczki. Tymczasem senior rodu Czajkowskich zamierzał po dojściu Staszka do pełnoletności podzielić majątek między swoich spadkobierców. Ukochanemu Stasiowi miała przypaść aż jedna trzecia rodowej fortuny, resztę otrzymaliby pozostali krewni. Rotter nie mógł jednak liczyć na hojność teścia, który od początku go nie akceptował. Przerażony perspektywą wyroku hrabia zaczyna w celi symulować obłęd. Nie na wiele to się zdaje. Występujący w procesie świadkowie coraz bardziej pogrążają go swoimi zeznaniami, kłamiąc i przeinaczając fakty. W takiej sytuacji ława przysięgłych uznaje Rottera winnym zarzucanego mu czynu. Ale w dniu, w którym ma być ogłoszony wyrok, hrabia decyduje się złożyć oświadczenie. To, co mówi, wywołuje wielkie poruszenie i ostatecznie oskarżony zostaje wypuszczony na wolność. Naczelnikowi Kowalikowi sprawa ta nie daje jednak spokoju. Kontynuuje śledztwo, które doprowadza go do wykrycia faktycznego sprawcy.