Amnestia

Rok 1947, Wrocław. Ryszard, młody akowiec, pracuje w milicji, jednak myśli o powrocie do walki podziemnej. Rezygnuje z pracy, winiąc się za to, że podczas jednej z akcji spowodował śmierć Teodora, kolegi z partyzantki. Zaczyna pracować w fabryce wagonów. Zostaje kochankiem Zuli, żony swego pracodawcy. Prawdziwym uczuciem darzy jednak Blankę, która nie potrafi zrozumieć jego polityczno-moralnych rozterek. Zagubienie Ryszarda pogłębia się, kiedy na ulicy dostrzega Teodora. Blanka wyjawia mu, że u czasie wojny została brutalnie zgwałcona przez partyzanta, który wcześniej uratował jej życie, i odchodzi. Po pożarze w fabryce Ryszard rezygnuje z pracy. Rozgoryczony i samotny wyrzuca broń i korzystając z ogłoszonej amnestii, postanawia się ujawnić.
Psychologiczny portret młodego człowieka, który obciążony wojennymi przeżyciami, pełen moralnych rozterek, nie potrafi odnaleźć się w wyzwolonej Polsce i wybrać dla siebie właściwej drogi życiowej.