Ajlawju

Adaś i Gosia, bliscy sobie u czasie studiów, spotykają się po kilkunastu latach na ślubie wspólnej znajomej. Oboje mają za sobą nieudane związki, zakończone rozwodami. Są także rodzicami kilkunastoletnich dzieci. Dawne młodzieńcze uczucie odżywa i dochodzi do spełnienia. Przeszkodą w częstych spotkaniach jest odległość. Adaś przemierza bez przerwy trasę z Łodzi do Wrocławia, gdzie mieszka Gosia. Jednak nie potrafią się do końca porozumieć i pokochać. Ich związek to pasmo erotycznych rozkoszy, ale i cierpień Adaś ma kompleks na punkcie własnej sprawności seksualnej, Gosia natomiast pociąg do alkoholu i skłonności do depresji. Między kochankami dochodzi często do kłótni i awantur, ale potem znów się godzą. Adaś dostaje stypendium i wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych. Tam w obcym otoczeniu, odchodzi od zmysłów z tęsknoty za Gosią. Wywołuje to w nim zastępcze reakcje seksualne. Gdy wraca, znów dzielą ich nieporozumienia i pretensje o to, że partner nie angażuje się do końca. Mimo to ponawiają kolejne próby bycia ze sobą, bo zdają sobie sprawę, że to być może ostatnia szansa w ich życiu na prawdziwe uczucie.
Kolejny po filmach "Porno" i "Nic śmiesznego" portret niezrealizowanego zawodowo i emocjonalnie polskiego
inteligenta, utrzymany w tonacji tragifarsy.