Gorzkie łzy Petry von Kant

Petra von Kant, uznana projektantka mody, ma za sobą nieudane kontakty z mężczyznami, decyduje się więc na zmianę orientacji i w przyszłości chce wiązać się uczuciowo wyłącznie z kobietami. „Gorzkie łzy Petry von Kant” to opowieść o homoseksualnym trójkącie, który tworzą tytuowa Petra, kobieta spełniona w zawodzie i doświadczona w życiu osobistym, Marlene, jej oddana asystentka, oraz Karin, długonoga dziewczyna marząca o karierze na wybiegu. Petra jest arogancka i pewna siebie, od swych podwładnych wymaga bezwzględnego posłuszeństwa, także w życiu osobistym, bo w jej wypadku trudno oddzielić uprawianą profesję od sfery prywatnej. Opowieść rozgrywa się w sypialni i pracowni Petry, to jej warsztat pracy, a jednocześnie prywatna przestrzeń. Wszystkie trzy kobiety są od siebie wzajemnie uzależnione: Petra chce Karin na własność, bo darzy ją ogromną namiętnością, Karin jej ulega, gdyż marzy jej się kariera modelki, a cicha i spokojna Marlene jest właściwie niewolnikiem zaistniałej sytuacji.

Rainer Werner Fassbinder to chyba najbardziej pracowity filmowiec w dziejach kina. W ciągu szesnastoletniej kariery zrealizował ponad czterdzieści filmów, zdarzało się, że kręcił nawet sześć tytułów rocznie. A poza tym pracował w teatrze, telewizji, był nie tylko reżyserem, ale i literatem, aktorem, montażystą, kompozytorem, operatorem, scenografem i producentem. „Gorzkie łzy Petry von Kant” nakręcił w ciągu dziesięciu dni, to ekranizacja jego sztuki teatralnej (w 1993 roku wystawił ją w TVP Piotr Chołodziński z Krystyną Jandą w roli tytułowej). Utwór ten, analizujący temat wolności kobiet w miłości, a zarazem szukający podobieństw i różnic w uczuciu hetero- i homoseksualnym, wywołał w Niemczech spore kontrowersje, podobnie jak wiele innych filmów Fassbindera. Czy płeć ma wpływ na nasze reakcje, czy relacje uczuciowe między osobnikami tej samej płci są inne niż między kobietami i mężczyznami – pyta niemiecki artysta. Aktorski koncert Margit Carstensen, Irm Hermann i Hanny Schygulli.