Po przeniesieniu Rządu do Anglii, przy Ministerstwie Informacji i Dokumentacji RP powołano podobną jednostkę – Biuro Filmowe, którego głównym celem było informowanie o losach Polaków w kraju i za granicą.
Na początku lat dziewięćdziesiątych – na fali euforii po upadku komunizmu - powstał cały zbiór dokumentów historycznych. Ich zadaniem było przede wszystkim wypełniania "białych plam" i wyprostowanie przekłamanej historii kraju.
Produkcja filmów dokumentalnych podobnie jak przed wojną pozostawała na marginesie ogólnego zainteresowania kinem.
Świadectwem zmian dokonujących się w świadomości społecznej było powstanie w 1930 roku, a więc jeszcze na progu filmu dźwiękowego, Stowarzyszenia Miłośników Filmu Artystycznego (START).
Po wojnie w latach 1945-1949 zrealizowano w Polsce 53 filmy oświatowe, w większości o tematyce geograficznej i etnograficznej, ale także przyrodnicze, chemiczne, biologiczne i przemysłowe.
