Autor muzyki teatralnej, rozrywkowej, telewizyjnej i filmowej.
Nad fenomenem polskiej sztuki operatorskiej pochyla się Andrzej Bukowiecki
Recenzent filmowy z „Superprodukcji” Juliusza Machulskiego odczuwał żywiołową radość, gdy mógł postawić filmowi jedną gwiazdkę, odbierając twórcom nadzieję na zysk. Czy krytyka filmowa nadal wpływa na nasze filmowe wybory?
Rewolucji cyfrowej poswięcona była konferencja zorganizowana przez Koło Scenografów i Koło Cyfrowych Form Filmowych Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
Rzeczy niemożliwe załatwiamy natychmiast; na cud trzeba trochę poczekać! (wywieszka w biurze kierownictwa produkcji)
W tej ewolucji, poddanej ciśnieniu dystrybutorów, coraz bardziej kurczy się przestrzeń dla „kina autorskiego” i dla Autorów.
O ile na ogół nie budzi wątpliwości istnienie samodzielnego zawodu reżysera czy operatora lub kierownika produkcji i scenografa, to już np. zawód aktora filmowego czy fotosisty są traktowane jako pochodne innych zawodów.
W polskiej kinematografii zakres czynności, prawa i obowiązki dla różnych funkcji w ekipie próbowały regulować w latach ubiegłych różne akty prawne, często na zasadzie prawa powielaczowego lub np. jako wewnętrzne rozporządzenia w wytwórniach filmowych
Ochrona zawodów filmowych w Polsce przedstawia wiele do życzenia (w przeciwieństwie do niektórych kinematografii zachodnich). Klasyczne związki zawodowe są dość anemiczne a ich rola sprowadza się do opiniowania nielicznych resortowych aktów prawnych.
Autorska encyklopedia zawodów i specjalności filmowych Michała Zabłockiego