Wnioski końcowe

Technika cyfrowa wyparła zapis analogowy w dziedzinie audio. Także na planach filmowych dominuje zapis cyfrowy dźwięku. Doskonałe nagrania gwarantują parametry techniczne rekorderów eliminujących praktycznie szumy systemowe sprzętu. Mniejsze wymiary cyfrowych rejestratorów oraz miniaturyzacja mikrofonów dają więcej swobody na planie, ułatwiając pracę. Jednocześnie rozwinął się rynek wielokanałowego opracowania dźwięku w różnych standardach, montażu nieliniowego dowolnego formatu, korekcji barwnej, transferów z taśmy negatywowej i z powrotem, itd.


 fot. SFP

Współczesne technologie realizacji filmu w Polsce mają często na etapie zdjęć charakter mieszany (różne nośniki, realizacje kilkukamerowe). Twórcy coraz częściej siedzieć za kamerą obserwują plan zdjęciowy w doraźnie budowanych namiotach z monitorami kontrolnymi, jak w telewizyjnym wozie transmisyjnym. Nawet jeśli kręci się film na negatywie, kluczowe decyzje twórcy podejmują na podstawie podglądu wideo. Ponieważ pod koniec 2011 roku ilość projektorów cyfrowych w kinach przekroczy magiczną granicę 50% (czyli 450 na 900 istniejących)  więc to oznacza, że każdy nowy film kinowy musi mieć wersję cyfrową. Jeszcze kilka, może kilkanaście lat będzie się realizować filmy na negatywie (zarówno Kodak jak i Fuji, i inni, stale udoskonalają parametry taśm), także z innych względów (doskonała rozdzielczość, przyzwyczajenia operatorów, gwarancja ochrony oryginału nośnika, skuteczna archiwizacja materiałów wyjściowych, wymogi formalne związane z dofinansowaniem produkcji, możliwości festiwalowe i dystrybucyjne, itp.). Ale przed postępem technicznym nie ma ucieczki. Obecnie podstawową cechą technologii produkcji filmu jest wszechobecna cyfryzacja danych. Dochodzi tu jeszcze czynnik psychologiczny. W poczuciu artystycznej wtórności i podległości telewizji wobec kinematografii w XX wieku, jakość projekcji filmowych w kinie była nierozerwalnie związana do końca z klasyczną taśmą filmową. Obecnie środkami telewizyjno-komputerowymi, w świecie cyfrowych projekcji, uzyskuje się równie doskonały efekt, nie do odróżnienia dla laika.
Przy tych tendencjach nie dziwi fakt, że trzy istniejące laboratoria fotochemiczne - warszawskie (w WFDiF i Laboratorium sp. z o.o.) i krakowskie (Alvernia) - nie mają za dużo pracy.Technologia produkcji filmu ma coraz bardziej charakter technologii hybrydowej – filmowo-telewizyjno-informatycznej.

Technologia cyfrowa spowodowała też przemiany w organizacji i zarządzaniu produkcja filmową. Podstawowe narzędzia usprawniające pracę to telefon komórkowy, sieć Internetu, laptop, komputer PC, tablet, pendrive... Komputeryzacja objęła planowanie i projektowanie, przesyłanie najprzeróżniejszych informacji ekipie (włącznie z planami pracy), edycję tekstów i ich wydruk, obliczanie matematyczne (kosztorysowanie), księgowanie wydatków i płacenie zobowiązań przez Internet, archiwizację umów i całej dokumentacji. Komputer stał się podstawowym środowiskiem pracy organizatorów produkcji.

Technologie produkcji filmu charakteryzuje w Polsce więc duża różnorodność. W zależności od tematu filmu, jego gatunku i przeznaczenia oraz budżetu, producent z reżyserem i operatorem wybierają optymalne, ich zdaniem, parametry techniki zdjęciowej i metodę postprodukcji. Produkcja filmu przestała być alchemią dla wybranych. W świetle rosnącej konkurencji problemem kluczowym staje się co innego: możliwość szerokiego dotarcia do odbiorcy…
                               

Wykorzystałem w tekście m.in. dane z materiałów firmowych producentów kamer i aparatów fotograficznych.