Film telewizyjny to przede wszystkim doskonała szansa debiutu reżyserskiego. W 2000 r. w telewizji publicznej powstał specjalny cykl filmów telewizyjnych „Pokolenie 2000”. Inicjatywę wsparła telewizyjna „dwójka”, a emisja wybranych filmów miała ułatwić młodym i ambitnym twórcom zaistnienie. Jako pierwszy w cyklu pojawił się film „Inferno” (2001 r.) Macieja Pieprzycy. Obraz jest opartym na faktach zapisem zdarzeń poprzedzających morderstwo licealistki na szkolnej dyskotece. W ramach cyklu swoje filmy pokazali także Artur Urbański – „Bellissima” (2001 r.), Marek Lechki – „Moje miasto” (2002 r.), Iwona Siekierczyńska – „Moje pieczone kurczaki” (2002 r.). Swoistym manifestem pokoleniowym był także kameralny dramat Łukasza Barczyka „Patrzę na ciebie, Marysiu” (2000 r.) jeden z najciekawszych debiutów w polskim kinie ostatnich lat. Dość powiedzieć, że w 2000 r. główną nagrodę Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni zdobył 60-minutowy „Żółty szalik” Janusza Morgensterna – film wg scenariusza Jerzego Pilcha, wyemitowany z telewizyjnej serii „Święta polskie”.

Scena Teatru Telewizji to ewenement w skali światowej. Spektakle teatralne emitowane są w telewizji publicznej od ponad 50 lat. Pierwszy program polskiej telewizyjny rozpoczął działalność w październiku 1952, a już dwa miesiące później zaprezentowano pierwszy spektakl przeniesiony z Teatru Dramatycznego.
Repertuar Teatru Telewizji jest bardzo zróżnicowany: mieści się w nim całe spektrum gatunku (dramat, komedia, sztuki obyczajowe, spektakle fabularno-dokumentalne), od klasyki po współczesność. W programie niezależne miejsca zajmują „Scena Faktu” – poświęcona „białym plamom” na kartach historii, „lokomotywa” całego bloku programowego oraz „Scena Świata” – prezentująca światowe interpretacje sztuk teatralnych.
Od kilku lat mówi się o swoistym kryzysie w telewizyjnym teatrze. W porównaniu z sytuacją w czasach świetności telewizji – kiedy nie musiała konkurować ze stacjami komercyjnymi – ilość produkcji gwałtownie spadła. W 2010 roku w Teatrze Telewizji wyemitowano 31 przedstawień, w tym 8 premierowych. Telewidzowie chętnie i tłumnie zasiadali przy tytułach „Prymas w Komańczy” w reżyserii Pawła Woldana, „Namiętna kobieta” Kay Meller w reżyserii Macieja Englerta, „Patrzyłem na Zachód w stronę Polski” w reżyserii Ignacego Szczepańskiego i „Ożenek” Mikołaja Gogola w reżyserii Ewy Bonackiej.
Środki na produkcję inwestowane są w bardziej dochodową rozrywkę. By ustąpić im miejsca antenowego w bardziej atrakcyjnym paśmie, godzina poniedziałkowej emisji cyklu została przesunięta na późne godziny. Dziś nowi telewizyjni włodarze zarzekają się, iż wraz z jesienną ramówką Teatr Telewizji powróci na swoje miejsce. Czas pokaże.