Baza / Produkcja
Baza / Produkcja
Film telewizyjny, teatr telewizji, serial, telenowela: filmowa twórczość telewizyjna dzisiaj cz. II
Telenowela dokumentalna, seria, sitcom Swoistą odmianą gatunku jest telenowela dokumentalna, która łączy w sobie cechy opery mydlanej i dokumentu. Podczas jej realizacji ekipa filmowa towarzyszy ludziom w ich codziennych zmaganiach. Bohaterowie znajdują się najczęściej w bardzo dramatycznej sytuacji. Na oczach widzów podejmują fundamentalne dla siebie i swych dalszych losów decyzje, a także zwierzają się z własnych refleksji i trosk. Celem realizatorów serialu jest ukazanie widzom ludzkich problemów, w ich naturalnych warunkach środowiskowych, w skali 1: 1, lub przybliżenie ważnych zjawisk społecznych, pomijanych w mediach i debacie publicznej.
Pierwszą taką produkcją w Polsce był „Szpital dzieciątka Jezus” z 1999 r. W sześciu odcinkach opisywał on zawiłe losy chorych, których połączyła tytułowa placówka. Inni przedstawiciele gatunku to: „Babilon.pl” (poświęcony losom polskich żołnierzy w Iraku); „Pierwszy krzyk” (o przyszłych rodzicach); „Nieparzyści” (o klientach biura matrymonialnego); „Dziewczęta z ośrodka” (o żeńskim Ośrodku Wychowawczym w Rembertowie); „Ja, alkoholik”; „Kawaleria Powietrzna”; „Zielona karta”(o zwycięzcach loterii organizowanej przez amerykański rząd), „Prawdziwe psy” (o pracy warszawskiej policji). 
W zakres seriali wchodzą także serie. Podstawową ich cechą jest to, iż nie posiadają przyczynowo skutkowej zależności, a stanowią jedynie zbiór osobnych odcinków. Popularnym przykładem telewizyjnej serii jest sitcom. To rodzaj serialu komediowego, w którym dominuje humor sytuacyjny. Ilość bohaterów najczęściej zredukowana jest do kilku postaci, a akcja dzieje się w jednym miejscu. Częstym zabiegiem stosowanym w sitcomach jest nakładanie po każdym gagu sztucznego śmiechu (z puszki). Bohaterami najczęściej są ludzie pełni ciepłej niedoskonałości, fajtłapowaci, nieśmiali lub nierozgarnięci, posiadający jednak dość szaloną wyobraźnię. Często tworzone są jako karykatury stereotypowych figur społecznych.


Kadr z serialu "Świat według Kiepskich", fot. Polsat

Do najpopularniejszych i najważniejszych polskich sitcomów należą „Świat według Kiepskich” Okiła Khamidowa, a także „Miodowe lata” Macieja Wojtyszki. Popularni „Kiepscy” emitowani są od 1999 r. przez stację Polsat. Serial w krzywym zwierciadle ukazuje model typowej polskiej rodziny. Bohaterami są mieszkańcy jednej z wrocławskich kamienic, którzy jak najmniejszym wysiłkiem próbują się wzbogacić. Najwyraźniej nakreślonymi ich cechami są: prostolinijność, lenistwo i pijaństwo. Serial poprzez niezwykłą celność w obserwacji społecznej, a także surrealizm w prezentowaniu fabuły, urósł do rangi kultowego i jest ceniony przez niespodziewanie dużą ilość odbiorców.
Serial „Miodowe lata” to jednocześnie sitcom i spektakl teatralny, emitowany także w Polsacie w latach 1998-2003. Powstały na licencji amerykańskiej, serial kręcony był na deskach Teatru Żydowskiego w Warszawie. Tutaj także mamy do czynienia z losami przyjaciół mieszkających w jednej kamienicy. Bohaterowie to niezwykle optymistyczni, pogodni, uczciwi i pozytywni nieudacznicy wywodzący się z klasy robotniczej. Pomimo różnicy charakterów i wynikających z tego tytułu wielu konfliktów, nie mogą bez siebie żyć, popadając we wciąż nowe, niecodzienne tarapaty.
Gabriela Urbańska   15 września 2011 19:09
Scroll