Parlament Europejski przyjął Dyrektywę w sprawie utworów osieroconych. Chodzi o dzieła, które nadal podlegają ochronie, ale ich twórcy pozostają nieznani lub nie ma możliwości, by do nich dotrzeć.
Wiele podziwianych na ekranach efektów jest poprzedzonych mozolnie preparowanymi działaniami, których realizacja niekiedy zagraża życiu lub zdrowiu wykonawców.
Aktualnie nie ma mechanizmów prawnych i technologicznych, które mogłyby piractwu zapobiec.
Co to jest pole eksploatacji i na czym polega znaczenie jego określenia w zawieranych umowach praw
Najważniejszą jednostką organizacyjną w kinematografii jest Polski Instytut Sztuki Filmowej, powołany do życia Ustawą o kinematografii z 30 czerwca 2005 r. (Ustawa o kinematografii z 30 czerwca 2005 roku, Dz.U. nr 132/2005), a najważniejszym aktem prawnym
Polska, leżąca centralnie w Europie, obecnie skomunikowana z całym światem, jest atrakcyjnym miejscem do prowadzenia działalności gospodarczej, także dla producentów filmowych. Warto o tym pamiętać.
O ile na ogół nie budzi wątpliwości istnienie samodzielnego zawodu reżysera czy operatora lub kierownika produkcji i scenografa, to już np. zawód aktora filmowego czy fotosisty są traktowane jako pochodne innych zawodów.
Wykaz najważniejszych aktów prawnych kinematografii, w okresie 01.2005 - 07.2011, z krótkim opisem (pominięto postanowienia o nadaniu orderów i sprostowania błędów w ustawach)
Podstawowym aktem jest tu Ustawa o kinematografii z 30 czerwca 2005 roku ( Dz.U. nr 132/2005). Powołała ona, opisała zadania i sposób funkcjonowania podstawowej jednostki organizacyjnej kinematografii jaką jest Polski Instytut Sztuki Filmowej.
