Wieczór wspomnień o Tadeuszu Wijacie. Zaproszenie

Tadeusz Wijata był absolwentem Wydziału Filologicznego o specjalności Filmoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim. "Przyjaciel Łodzi Filmowej, koneser obiektywu i X Muzy, twórca Forum "Wokół Kina" - wspominał Go Sławomir Fijałkowski. W Filmotece Narodowej pracował od marca 2000 roku. Przez wiele lat był Kierownikiem Archiwum Filmowego w Łodzi, przy ul. Łąkowej. Po połączeniu Filmoteki Narodowej z Narodowym Instytutem Audiowizualnym pełnił funkcję Zastępcy Kierownika Zespołu Przechowywania Zbiorów. Związany był wiele lat z Łódzkim Towarzystwem Fotograficznym, w którym od 2000 roku pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu.

- Tadeusza znałem od roku 1985. To szmat czasu - wspomina przyjaciel Zmarłego, reżyser, członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich Andrzej Czulda. - Widywaliśmy się bardzo często na różnego rodzaju imprezach kulturalnych, przede wszystkim filmowych: wernisażach, projekcjach filmowych, wystawach, na wielu spotkaniach z twórcami w Muzeum Kinematografii. Był zawsze na premierach moich filmów. Zawsze uśmiechnięty, empatyczny, subtelny. To on podsunął mi pomysł na film dokumentalny o Zdzisławie Szostaku, dzięki czemu udało się nakręcić sześć godzin wywiadu z Mistrzem przed jego śmiercią. Widywaliśmy się wszędzie i zawsze /wypiliśmy sporo wódeczki i piwa/. Mocno tkwi we mnie fragment aforyzmu: Dla mnie otrzymanie wiadomości o śmierci bliskiej osoby jest jak droga w dół po znanych, lecz pogrążonych w mroku schodach. Chodziłeś nimi milion razy i wiesz, ile stopni jeszcze przed tobą, ale gdy chcesz stanąć na następnym, okazuje się, że go nie ma. Potykasz się i nie możesz w to uwierzyć. I od tej pory będziesz się tam potykał często, ponieważ, jak wszystkie rzeczy, do których przywykłeś, ten brakujący stopień stał się cząstką ciebie.