Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Film dokumentalny "Czasem śnię, że latam" otrzymał nagrodę za zdjęcia "Blackmagic Design Cinematography Award" na festiwalu w Los Angeles. Autorem zdjęć jest Michał Popiel-Machnicki.
W tym roku na Festiwal zostało zgłoszonych ponad 5000 filmów, do konkursu wybrano 12 fabuł i 8 dokumentów, w tym tylko jeden z Europy. "Czasem śnię, że latam" to pierwszy polski film jaki był pokazywany na tym festiwalu.
Kadr z filmu "Czasem śnię, że latam", fot. Michał Popiel - Machnicki.
"Czasem śnię, że latam" w reżyserii Anety Popiel-Machnickiej to poruszająca opowieść o przekraczaniu granic w dążeniu do spełnienia marzeń.Bohaterką filmu jest Weronika Frodyma, młoda, wybitnie utalentowana tancerka, która od dziecka mieszka w bursie przy Szkole Baletowej. Z chwilą gdy zostaje najlepszą absolwentką roku, otwiera się przed nią droga międzynarodowej kariery. Skromna i niezwykle pracowita Weronika wciąż dąży do perfekcji. Czas wolny od zajęć w teatrze spędza na nieustannej pracy nad swoim ciałem. Życie prywatne, ból jaki stale jej towarzyszy, samotność i zmęczenie - pozostają gdzieś w tle, bagatelizowane, aż do chwili poważnej kontuzji, której ulega dwa dni przed istotną dla jej kariery premierą w Operze Berlińskiej. Zdjęcia do filmu były realizowane przez 6 lat. Główne miejsca akcji to Warszawska Szkoła Baletowa, Opera Narodowa w Warszawie, Szkoła Baletowa i Teatr Mały w Petersburgu, Akademia Tańca Carmen de Robles w Las Palmas oraz dwa teatry Opery Berlińskiej.
Kadr z filmu "Czasem śnię, że latam", fot. Michał Popiel - Machnicki.
Kadr z filmu "Czasem śnię, że latam", fot. Michał Popiel - Machnicki.
"Czasem śnię, że latam" w reżyserii Anety Popiel-Machnickiej to poruszająca opowieść o przekraczaniu granic w dążeniu do spełnienia marzeń.Bohaterką filmu jest Weronika Frodyma, młoda, wybitnie utalentowana tancerka, która od dziecka mieszka w bursie przy Szkole Baletowej. Z chwilą gdy zostaje najlepszą absolwentką roku, otwiera się przed nią droga międzynarodowej kariery. Skromna i niezwykle pracowita Weronika wciąż dąży do perfekcji. Czas wolny od zajęć w teatrze spędza na nieustannej pracy nad swoim ciałem. Życie prywatne, ból jaki stale jej towarzyszy, samotność i zmęczenie - pozostają gdzieś w tle, bagatelizowane, aż do chwili poważnej kontuzji, której ulega dwa dni przed istotną dla jej kariery premierą w Operze Berlińskiej. Zdjęcia do filmu były realizowane przez 6 lat. Główne miejsca akcji to Warszawska Szkoła Baletowa, Opera Narodowa w Warszawie, Szkoła Baletowa i Teatr Mały w Petersburgu, Akademia Tańca Carmen de Robles w Las Palmas oraz dwa teatry Opery Berlińskiej.
Kadr z filmu "Czasem śnię, że latam", fot. Michał Popiel - Machnicki.
PZ
Slamdance.com
Ostatnia aktualizacja: 28.01.2014
Pikowanie Mocnego Anioła
[wideo] Złote Taśmy za rok 2013 rozdane!
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024