Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Ivan Passer
Filmografia
SCENARIUSZ (3)
1967
Pali się, moja panno
Scenariusz
1965
Intymne oświetlenie
Scenariusz
1965
Miłość blondynki
Scenariusz
PION REŻYSERSKI (2)
1992
Stalin (TV)
Reżyser
1965
Intymne oświetlenie
Reżyser
Opis
Reżyser i scenarzysta czeski, czołowy przedstawiciel nowej fali w kinie czechosłowackim. Urodził się 10 lipca 1933 roku w Pradze. W latach 1955-1958 studiował reżyserię na praskim FAMU. Pracę w kinematografii zaczynał jako asystent Ladislava Helge, Zbynka Brynycha, Vojtèha Jasnego. Blisko współpracował z Milošem Formanem, stając się współscenarzystą jego trzech – nakręconych w Czechosłowacji – filmów: „Konkurs” (1963), „Miłość blondynki” („Lásky jedné plavovlásky”, 1965) i „Pali się, moja panno” („Hoň, má panenko!”, 1967).
Pierwszy film Passera – krótkometrażówka „Nudne popołudnie” („Fádní odpoledne”, 1964), która miała wejść w skład nowelowych „Pereł na dnie” („Perličky na dnĕ”, 1965) – poetyką i charakterem znakomicie wpisywała się w formułę czeskiej nowej fali. „Intymne oświetlenie” („Intimní osvétlení”, 1966), pełnometrażowy debiut reżyserski – utrzymany w klimacie bliskim wczesnym filmom Formana, przy których współpracował – okazał się jednym z najważniejszych filmów tego nurtu. Założenia fabularne opowieści są proste: solista stołecznej orkiestry przybywa do prowincjonalnej miejscowości na zaproszenie dawnego kolegi z konserwatorium, co staje się znakomitą okazją do wspomnień nad butelką śliwowicy. Obraz imponuje głębią refleksji poświęconej wyborowi życiowych postaw.
Po wejściu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji w 1968 roku Passer wyjechał na Zachód, by ostatecznie osiedlić się w Stanach Zjednoczonych, gdzie przebywa i pracuje do chwili obecnej. Ojczyznę czasem odwiedza, w 2008 roku był szefem jury 43. edycji festiwalu w Karlowych Warach. Spośród kilkunastu filmów zrealizowanych w USA na uwagę zasługują: „Sposób Cuttera” („Cutter's Way”, 1981), przejmujący rozrachunek z wojną w Wietnamie, „Nawiedzone lato” („Haunted Summer”, 1988), pełna tajemnicy i suspensu stylowa opowieść, z lordem Byronem w roli głównej, biograficzny „Stalin” (1992) czy rozgrywający się w Kazachstanie XVIII wieku, zrealizowany z dużym rozmachem inscenizacyjnym – „Koczownik” (2005).
Pierwszy film Passera – krótkometrażówka „Nudne popołudnie” („Fádní odpoledne”, 1964), która miała wejść w skład nowelowych „Pereł na dnie” („Perličky na dnĕ”, 1965) – poetyką i charakterem znakomicie wpisywała się w formułę czeskiej nowej fali. „Intymne oświetlenie” („Intimní osvétlení”, 1966), pełnometrażowy debiut reżyserski – utrzymany w klimacie bliskim wczesnym filmom Formana, przy których współpracował – okazał się jednym z najważniejszych filmów tego nurtu. Założenia fabularne opowieści są proste: solista stołecznej orkiestry przybywa do prowincjonalnej miejscowości na zaproszenie dawnego kolegi z konserwatorium, co staje się znakomitą okazją do wspomnień nad butelką śliwowicy. Obraz imponuje głębią refleksji poświęconej wyborowi życiowych postaw.
Po wejściu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji w 1968 roku Passer wyjechał na Zachód, by ostatecznie osiedlić się w Stanach Zjednoczonych, gdzie przebywa i pracuje do chwili obecnej. Ojczyznę czasem odwiedza, w 2008 roku był szefem jury 43. edycji festiwalu w Karlowych Warach. Spośród kilkunastu filmów zrealizowanych w USA na uwagę zasługują: „Sposób Cuttera” („Cutter's Way”, 1981), przejmujący rozrachunek z wojną w Wietnamie, „Nawiedzone lato” („Haunted Summer”, 1988), pełna tajemnicy i suspensu stylowa opowieść, z lordem Byronem w roli głównej, biograficzny „Stalin” (1992) czy rozgrywający się w Kazachstanie XVIII wieku, zrealizowany z dużym rozmachem inscenizacyjnym – „Koczownik” (2005).
JA
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024