Widok z tej strony. Przedstawienie Holocaustu w polskim filmie

„Problematyka Holocaustu, z większą lub mniejszą intensywnością obecna w polskim kinie od czasu zakończenia wojny, przez lata była uwikłana w polityczne spory i instrumentalnie wykorzystywana przez władze, a i dziś bywa zawłaszczana. Jednocześnie pamięć zbiorowa o Zagładzie pozostawała pamięcią wybiórczą, odpowiadającą martyrologicznemu obrazowi dziejów naszego narodu. Wydaje się, że w ostatnich latach społeczne tabu jest powoli przełamywane, a rola filmu w tym procesie z racji możliwości jego oddziaływania byłaby nie do przecenienia. […] Na styku emocji i intelektualnego wysiłku rodzi się kino pełne wewnętrznych sprzeczności, niekiedy niekonsekwentne, z trudem radzące sobie z ciężarem problemu, ale jednocześnie różnorodne. Wśród polskich filmów o Zagładzie nie brakuje arcydzieł oklaskiwanych przez widzów w Europie i Ameryce, nagradzanych na festiwalach, jak «Korczak» Andrzeja Wajdy czy «Pianista» Romana Polańskiego. Warto też pamiętać, że to właśnie polskie kino jako pierwsze w filmie fabularnym podjęło temat Zagłady Żydów, eksponując odrębność ich doświadczenia” – pisze Katarzyna Mąka-Malatyńska, autorka książki „Widok z tej strony. Przedstawienie Holocaustu w polskim filmie”.

Książka składa się z czterech rozdziałów: „Holocaust w polskim kinie – historia filmowego motywu i jej konteksty” (Przedmiot badań i kilka uwag o metodzie, Pamięć zbiorowa – pamięć narodowa – pamięć audiowizualna, Kino z polityką w tle), „Twarzą w twarz” (Bohater dziecięcy, Bohater ukryty, Bohater zlagrowany, Bohater walczący), „Czasoprzestrzeń wynaturzona” (Antycypowanie Zagłady, Za murami getta, Strona aryjska, Piekło obozu), „W poszukiwaniu formy” (Od paradokumentalizmu po kino gatunków, Fragment – ślad – symbol, Archiwalia filmowe i fotograficzne jako wariant obecności fragmentu w filmie) oraz filmografii, bibliografii i indeksu nazwisk.