Grażyna Trela jest absolwentką Wydziału Aktorskiego krakowskiej PWST (1981), a także Studium Scenariuszowego PWSFTviT w Łodzi (1998) oraz reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (2002). Jako aktorka była związana w latach 1981-1991 ze Starym Teatrem w Krakowie, jako pieśniarka – z Piwnicą pod Baranami. Wystąpiła w ponad dwudziestu filmach, m.in.: „Wielkim Szu” (1982) Sylwestra Chęcińskiego, „To tylko rock” (1983) Pawła Karpińskiego,„Bohater roku” (1986) Feliksa Falka, „Łuk Erosa” (1987)Jerzego Domaradzkiego, „Pożegnanie jesieni” (1990) Mariusza Trelińskiego, „Dwa księżyce” (1993) Andrzeja Barańskiego. W latach 1991-1995 publikowała teksty w miesięczniku „Film”, a w 1997 roku zadebiutowała tomem opowiadań „Dobry mężczyzna to martwy mężczyzna”. Jest autorką sztuki teatralnej „Żyleta”wyróżnionej na Festiwalu Nowej Dramaturgii (2006) oraz współscenarzystką filmów Marcina Wrony „Moja krew”(2009) i „Chrzest” (2010). Jako reżyser zadebiutowała w roku 2001 dokumentem „Eros-Ex”, dziesięć lat później nakręciła – w ramach projektu „30 miniut” – fabułę„Klajmax”.
Książka najnowsza – „Obrazki z Nebraski” – to powieściowy debiut Treli. Jej akcja rozgrywa się w 1969 roku. To opowieść o małym miasteczku oraz jego małych i dużych mieszkańcach: „Rysiu, który «pokazywał», jego siostrze Renacie, która chciała wyjść za Włocha, o Julce, której wujek wpychał język w usta, i Pawle, który wierzył, że stanie się normalny, gdy potrąci go samochód”… „To historia dla wszystkich, którzy mają ochotę zanurkować w mroczną, często absurdalną, podszytą absurdalnym napięciem peerelowską przeszłość” – rekomenduje powieść Sławomir Shuty.